Аз мабодӣ ки марои сар ба ҷаҳон дар доданд

Ҳеҷ шак нест ки бефоида нафарстоданад

Ҷому ҷон ҳар ду зи як майкада ҳамраҳ карданд

Ишқ ва май ҳар ду ба ман зи аввал фитрат доданд

Давлати роҳи равонӣ ки расиданд ба ишқ

Шодии ҷони касоне ки ба ман дилшоданд

Ҳукми лашкари каши арвоҳ мубаддил нашавад

То дар он тафриқа ҳар кас ба куҷои афтоданд

Мо чаҳ донем ки бар мо чаҳ қалам ронда анд

Зоҳир онаст ки дар ботин мо биниҳоданд

Офариниш чу бринсти зи мабдаии вуҷӯд

Бандаи лолаи рхонм ки чу сарв озоданд

Гарна аз баҳри ҷигар хӯрдан ва ҷон кандан мост

ИМАоти ин ҳамаи дили дард чаро ме зоданд

Оқилон дар паии Лайлии сафатони маҷнӯнад

Ошиқон бар лаби ширин суханон Фарҳоданд

Зоҳидӣ дар хабаранд аз ману ёрон ки чу ман

Маст аз роиҳаи роҳ кдир ободанд

Тоқати бор маломат набӯд ҳар кас ро

Хоссаи қавмӣ ки дарин мартаба бе бунёданд

Мзлмам рӯзи манам вой бар онҳо фардо

Мисли таҳтау шогирд ва сар устоданд

Туу хлўтгаҳи аҳбоби алорақми аду

Бодаи паймои нзории дгарон бар боданд