Шаби ҳиҷрон ки дилами навҳагарӣ соз кунад

Бо хаёлати гилаи ҳиҷри ту оғоз кунад

Ончунон зори бгрими зи парешонеи дил

Ки аҷал то ба саҳари сад раҳам овоз кунад

эй басои фитна ки аз чашми ту дар офоқ аст

Ту чаҳ кардӣ ҳамаи он хона барандоз кунад

Муҳаррамат кардаму ангушт намоям кардӣ

Бе дили онкас ки туро муътамад роз кунад

Бо ту дар бохтаам буду вуҷӯду сари хеш

Бозии чусти чунин ошиқи ҷон боз кунад

Гар нзории зи ту лофӣ занад он айн хатост

ӯ чаҳ мурғии сет ки бар шохи ту парвоз кунад