Маро ки хӯни дил аз дидаи ҳамчу об равад

Чаҳ гӯна бар мижаи мумкин буд ки хоб равад

Дилам бар оташу хуноб аз ду дидаи равон

Ғариб нест ки хуноб аз кабоб равад

Бирафт ақлам ва аз ман ба хашм сар бартофт

Чу дилбарӣ ки зи дилдодае ба тоб равад

Чаҳ меравад Маслан бар вуҷӯди ман зи фироқ

Ҳамон ки бар қсб аз феъл моҳтоб равад

Канори ман чу шафақи ғарқ хӯн шавад ҳар шом

Ки офтоби ҷаҳони тоб дар ниқоб равад

Ҳаёти ҷони ман аз акс рӯй хуршед аст

Аз он чу зарра ба дунбол офтоб равад

Дарин талаб ки манам оқибат ҳалок шавам

Чу ташнае ки ба ҷаҳд аз пай сароб равад

Ҳазор хӯн ба ситам кардаро куффорати бас

Ки дар вуҷӯди равонами дарин азоб равад

Муҳаббати ту нзории чунон муаккад нест

Ки нақш аз варақи ҷон ба ҳеҷ боб равад