Зиҳии мурод агар аз даст рафта бозояд

Ба даст ваона умеди ман чу бозояд

Ситези айби кунонро вафоӣ аҳд кунад

Хилофи муддаӣонро ба сулҳ бозояд

Марои з ман бастанд збс ки бинавозад

Хаёл ӯ чу ба болини ман фароз ояд

Азоби рӯзи қиёмати ҳамин буд ки дилам

Ҳазор бор ба ҷон аз шаб дароз ояд

Агар ба бути кодае дар шавад аҷаб набӯд

Ки пеш ӯ ҳбл аз тоқ дар намоз ояд

Гул аз таровати рӯйиш хаҷал шавад дар боғ

Чу сарви қомати ҳасанаш дар эҳтизоз ояд

Аз он гуруҳ ки ҳам роҳ ва ҳам всоқ вай анд

Мусофирон дигарро ҳазор ноз ояд

Ба корвони гуҳи ҳасанаш чу хайма берун зад

Рақиби раҳи надиҳад ҳар ки беҷавоз ояд

Яқин ки зуд ба бегонагӣ бар оради сар

Касе ки ҳам раҳ ӯ аз сар муҷоз ояд

Буруни шӯши зи балои ҷуз ҳамин наме донам

Ки эътироз наёрад дар эҳтироз ояд

Ба бад дилӣ натавон бар бисот ишқ нишаст

Магар дар аввали ин бохт пок бозояд

Халосам аз ғам ӯ бе худии сети шодии онк

Марои сабоҳ ба як чораи чора соз ояд

Алоҷи дарди нзории ҳамин ва ҳеҷ дигар

Ниёзманд ба даргоҳ бениёз ояд