Маломат нест гар гӯям маро бо дӯст май бояд

Магари қозии бад-ӣни фатвои ҷавобӣ боз фармоед

Чу маҷнӯн аз ғами Лайлӣ агар зорӣ кунам зебад

Чу Фарҳод аз лаби ширин агар шурӣ кунам шояд

Аз он тарсам ки қозӣ гуяд ин аз шаръ берун аст

Битарсад ӯ ҳам аз таънаи дарин фан саъй нанамояд

Ба рӯй мардумон гуяд ки шарти ишқ он бошад

Ки ҳар шаби дӯди ҳасрат то ба рӯз аз дидаи полоид

з по нанишинад ва бар сари занон дар шаҳр ме гардад

Ба оҳи оташин аз осмон сайёра бирабоед

Дамӣ бар ваҷд наҷад оради замонӣ бо сабъ гардад

Миён бар бесутуни бандади камар бар кӯҳ бигушоед

Ба шарҳи ақлу қаҳри ишқ пжмонасту пӯшида

Ки ҳар кӯ дил бидод аз даст беш аз худ наёсоед

Нзориро ба ҷуз зорӣ намонда сет эй мусулмонон

Нзорӣ чун кунад мискин чу кораш бар наме ояд

Магари ҳам оқибати борӣ ба зар рӯзӣ диҳад ӯ ро

Бад-ӣни сайқали з рӯй хотираш зангор бизадойад