Охири маро ба ҷой ту бошад касе дигар

На на ба дӯстӣ ки набошад гумон мабар

Машну ки ҳақи суҳбати шабҳои то ба рӯз

Бар ман шавад Фромш ва хотир кунам дигар

Тӯҳмат мабар ки ишқи ту аз сар шавад бурун

Бовар макун ки меҳри ту аз дил шавад ба дар

Дар интизор бод сабоем ки гуфт дӯш

Фардои шабати зи ҳол гулистон кунам хабар

Ҳрк оварад ба ман зи арақи чин ӯ насим

Дар пой ӯ кашами садафи чашми пургуҳар

Дастами гирифтаеу қисм ёд карда Эй

Каз аҳд бар нигарадаму паймон барам ба сар

Бо мо чу рӯзгор накардӣ вафо нест

Аз дӯстӣу ёрии мо бар дилати асар

То худ туро ки гуфт алии рағми мо ки боз

Ҳаргиз дигар ба кӯй нзорӣ макун гузар

Муҳками насиҳатии сет ки дар гӯш карда Эй

эй нури дида марҳаматӣ кун ба як назар