Бози омадем дар сар аз ошӯби ақли шӯр

Бар оташ аз ҳарорати дили сина чун танур

Мо бас ниёзманд висолем ва роҳ нест

Оре гарон баҳост муроду мурӣди ъўр

Морони мӯши ҳирси рақибони кӯии дӯст

Ҳар чанд айши ширин бар мо кунанд шӯр

Оё ба коми мо буд он дарҷи лаъли пӯш

Ёрб ба даст мо расад он ҳуққаи булӯр

Ореи рақиби гӯ ба тасаллут бар орадаст

Ту он нигар ки кӣна каш омад зи шери мӯр

Маъҳуд нест дев ба дарбонеи малик

Султон на лоиқаст ба ғами хории сутур

Он ҷо ки ҷилва кард хаёли ҷамол ӯ

На шамъи меҳр нур диҳад на чароғи ҳўр

ӯро касе надид магари ҳам ба чашм ӯ

Юсуф қиёс кун ки нишаста сети пеши кӯр

Он ҷои ниёзи ишқ на оз ва амл баранд

Зории нзорё чу на зари дорӣ ва на зӯр