Марои зи кӯии ту овора кард бахти нФўр

з рӯй хуби ту даврам ки чашми бади зи ту давр

Ба коми душманам аз кӯии дӯсти овора

зи дӯстони ҳасуду зи душманони ғаюр

Ба иттифоқамам ҳур дар биҳишт буд

Вале биҳишти ман онҷо буд ки бошад ҳур

Шамоили ту дар ойӣнаи ду чашм ман аст

Ба ҳукми ишқ на ту ғоибӣ на ман маҳҷӯр

Кадоми як туе ӣнҷои кадоми ман ҳайҳот

Кадом нест туе нозир ва туе манзур

Дигар ба рӯй ки байнами назар чигуна кунам

Ба меҳру ма чу з чашмам бирафта бошад нур

Агар чу зулфи ту дарҳам шудам зи тоби фироқ

Ки дидае ки бар оташи ҳмўл буду сабур

Вагар чу чашми ту давр аз лабат шудам бемор

Ки хӯрд май ки саранҷом азу нашуд махмур

Хароб карда чашмон май парасти туам

Ки гоҳи маст харобам кунанду гуҳи махмур

Вагар шикеб надорад нзории мътўаҳ

Мабош гӯ ва бидоред оқилони маъзӯр

Аз он татаббуъ оқил намекунад маҷнӯн

Ки оқилони ҳама дар тӣа ғифлатанду ғурур