Агар чунон ки ту доне ва ман ба хилвати роз

Шабӣ дигар ба муроди дилати бубинами боз

Ҳазор бор ба пояти дроФтм аз сари дард

Ба дидаи хок дарат бистарам ба сади эъзоз

Ту ҳамчуи хирмани гули пеш ва ман чу булбули маст

Ба лоба мекунам аз сӯзи синаи ғами пардоз

Марои намоз ба миҳроби тоқ абрӯӣ туаст

Ба ҳеҷ шаръ раво нест дар ду қиблаи намоз

Маро агар чаҳ ниёз аз биҳишти даври андохт

Туро расад ки кунӣ бар нажоди одами ноз

Муқарараст алии алъоқбаҳ ки фош кунад

Ду чашми масти ту розам ба ғамзаи ғаммоз

Чаро ду дида бидӯзанд бозро доне

Ки то чу ром шавад дидаро наҷуед боз

Агар зи бод сабо бишинавӣ ҳадис ман аст

Ки нарми нарм бурун ояд аз дарахти овоз

Вагар қиёс кунӣ мурғи ним ҷон ман аст

Кабӯтарӣ ки ба бом ту мекунад парвоз

Нзорё шудае мубтало дигар бора

НгФтмт ки нае марди рози ишқи мбоз

Замонаи бал аҷабӣ мекунад ки ҳар соъат

Мшъбдӣ дигар оради буруни зи пардаи роз