Чу сарф шуд ҳамаи авқоти умр дар талабаш

На мумкинаст ки дил боз гардад аз ақабаш

Чу Хизри хосияти об зиндагӣ ёбам

Агар чунон ки ба ъмдо лабам расад ба лабаш

Дилам на бар пай он меравад ба торикӣ

Ки ҳаст чашмаи даруни ду зулфи бали аҷабаш

Муқарараст ки аз зулф ӯ бурун ноед

зи кунҷи сина бурун кардае бад-ӣни сабабаш

Вагар чунон ки ба ҷое дигар кунад майлӣ

Хаёли дӯст ба талқин ман кунад адабаш

Вагар шавад зи хавоси саводи савдое

Табиб ишқ кунад дафъи эҳтироқи табаш

Бурун аз он ҳрси худ куҷо тавонад шуд

Ки бастаанд ба занҷири зулфи рӯзу шабаш

Гувоҳ бош нзорӣ ки дили дил ман нест

Дуруст нест ба ман ҳеҷ нисбату ҳасбаш

зи ношикебӣ ва бетоқатӣ ки буд дилам

Касон ба таъна ниҳоданд ҳар дарии лақабаш

Гарави ниҳодам ва бо ишқ бар бисот нишаст

Ббрдаҳанд зи ман ҳам дар аввалин надибш