Ту маломат макун эй муддаӣ инак сару санг

Чаҳ тафовут кунад онро ки на номаст ва на нанг

Ин на он оташ тезаст ки бинишонад об

Вена на он оҳан сахтаст ки бгдозди занг

Барнагардем ба санг аз дар он сими андом

намебиёред ки мо тавба шикастем ба санг

эй ки чашмон чу оҳӯии ту куштаи сети маро

То кӣ аз дасти рақибат ки блоиисти паланг

Гӯ бикун ҷавр ки дар хотири мо меҳр на кин

Гӯ бизан теғ ки аз ҷониби мо сулҳ на ҷанг

То ба гӯшт расад аз боди сабои замзама Эй

Ҳамаи шаби нолаи ман тези гирифтаи сети оҳанг

Ин балоеи сет на болоу қиёмат на қабо

Ки на бар қомат сарваст ва на бар қади хаданг

эй хуши он шаб ки ба хилват биншинем ба ҳам

Ту қадаҳ бар каф ва ман дар сар зулфат зада чанг

Дар фироқат ба шикоят ғазалӣ ме гӯям

Зор чун зер ва ту бо зории ман сохтаи чанг

Он маҳоласт ки гӯйанд нзорӣ карда сет

Ту ба аз мутриб ва меё кунад аз шоҳиди шнг