Кош бурун омадӣ Юсуфи мо аз ниқоб

То ба маломати ҳасуд беш накардӣ хитоб

Не чаҳ ҳадисаст неи мо киу Юсуфи кадом

Шаби пурҳу эҳтимол дар назари офтоб

Кист ки ангехт боз дар ҳамаи офоқи шӯр

Чист ки афтод боз дар ҳамаи халқи изтироб

Мутриби Довӯди лаҳн бар сар ман кун самоъ

Соқии исои нафас бар кафи ман на шароб

Теғ чу об аз қафо зуд бибинад рақиб

Беҳдаҳ дар хӯни мо чанд намояди шитоб

Ҳосиди бадбахтро бо равиши мо чаҳ кор

Гӯи қсби хештани давр бар аз моҳтоб

эй ки ба талқини ақли ғайбат мо мекунӣ

Ҷаҳли мураккаби туро мефиканд дар азоб

Дом шаётин манеҳ бар сари кӯии малик

Рӯ ба фузулӣ макун хона ӣ бахтати хароб

Теғи забон май кашӣ дар ҳарами подшоҳ

Ҷони бидиҳии оқибат сар набарӣ зини таноб

Тоъати ҷузвӣу баси кавсару боқии тамаъ

Ташна басӣ шуд фурӯ дар талаби ин сароб

Мо агар аз шурб мебоз надорем даст

Назд ту бошад хато зон ки ндонӣ савоб

Неъмати доролбқогар ту нахоҳӣ махоҳ

Давлати кашфи алғтогар ту наёбӣ меаб

Бар чу манигар шароб нест ҳалол эй аҷаб

Бар ту ваболаст нон бар ту ҳаромаст об

Ошиқи Юсуф нае айб Зулайхо макун

Оташи ғайрати мадами ҷони нзории мтоб

Нағма ӣ Довӯди баси гӯшу ҳадиси рақиб

Юсуф бинишаста пеши чашми Зулайхоу хоб