Рӯзи бор дигар ба ҷӯш омад

Бо шаби тира дар хурӯш омад

Гуфт : « эй хушки мағзтар доман

Чанд хоҳии ҷадал задан бо ман ?

Магари онҷо ки май рисӣ адам аст

Варна нодида дар вуҷӯд кам аст

Ёвари фосиқони дузди фиреб

Аждаҳои ҳайбату наҳанги наҳиф

Ба ту мстзҳр над аҳли фасод

Чун ту дар зулмат над аҳли тазод

Зери домани гирифтаи шаби рӯ ро

Роҳаш омӯхта буруни шӯ ро

Ба ту мансӯб шуд сияҳи кор ӣ

Чанд бешармӣу табаи корӣ ? !

Толибонро з роҳ ме фиканӣ

Пушти мушти заъиф май шиканӣ

Рӯзашони бози ман ба роҳи орм

Аз биёбон ба хонақоҳи орм

Туе он золи пари фиребу Фтн

Ба ҳаводис ҳамеша обистан

Аз ту ҳар шаб ки рӯз ме ояд

Шағабу шӯр ва фитна ме зояд

Набӯд кори ман ниҳони кор ӣ

Дуздӣу шаби рӯ ӣу таррор ӣ

Ту даройӣ ҷаҳон шавад дили гир

Субҳдами бушковад чу ғунчаи замир

Бар хилофи наҳифи шаби ҳангом

Фараҳӣ ҳаст дар сипедаи бом

Буд албата аз чаҳ аз ҳаму ғам

Дили мардуми намози шоми дижам

Нақди мардон ки раҳ шитофта анд

Ҳама дар ҷайб субҳ ёфта анд

Субҳ дар нафаси хеши пел тан аст

Бо тилоияи сипоҳи теғ зан аст

Чун براردи зи ҷайби машриқи сар

Дар диҳанд аз вусӯли рӯзи хабар

Ҳам хурӯсони бомдоди ангез

Дар ҷаҳон афкананд растохез

Ҳам мунодии гарони байти аллоҳ

Олимии хуфтаро кунанд огоҳ

То буд рӯзаи дор бо ман хуш

Хуш буд чун халил бар оташ

Рӯй дар қибла намоз кунанд

Шукри анъом бениёз кунанд

зи амтлои бими онкии ҳамчуи анор

Бчкди мардум аз гаронии бор

Чун шуданд аз гаронии ту малул

Шикамии пари зи машрабу мокўл

Сар ба болин ғифлат овараданд

Ҷома чун мустароҳ пар карданд

Дар ҷаҳон ҳарчӣ ҷонвар бошад

Ҷумларо ҷунбиш аз саҳар бошад

Чанд гӯйии зи шому шаб , хомӯш

Бар сару риши худ ҷаҳон мафруш

Гар ҳамаи сӯи зи як ғариб буд

Кӣ ?ут аз хуши дилии насиб буд ? »