Ҳайдари зоўаҳи қдўаҳи абдол
Қоиду солики тариқи камол
Буд мардии зи дӯстони худоӣ
Куфру дайни брФкндаҳ бе срўпоӣ
Чун бирафт аз миёнаи шайхи кабӣр
Зу намад монаду оҳану занҷир
Ҳар касе даст зад дар он мирос
Бехабар аз зироати трос
Зоҳираш барграфт ва шуд хушнӯд
Сари ҳайдар касе нагуфт чаҳ буд
На мурод аз шиор ӯ ранг аст
На силаҳи хусумат ва ҷанг аст
Бар сари ин ганҷ хозинӣ дорад
Зоҳири амр ботинӣ дорад
Яъне эй хоҷа бош ранг пазир
Деви шаҳвати мадор бе занҷир
Нафасро чун намад бимол нахуст
То намад дар сарати намояди чуст
Бар фурӯз оташи муҳаббати сахт
Куфру дайнро бисӯз бангау рахт
Ранги мардон ба ранг натавон дошт
Ба суфол ва ба панг натавон дошт
Мардро синаи пок бояду соф
Аз ҷлу ҷома чанд даъвӣу лоф
Ҳар киро андарун буд нопок
Кӣ намозӣ шавад ба об ва ба хок
Содиқонро ба ранг ҳоҷат нест
Лаъли конро ба санг ҳоҷат нест
Лек чун аҳл роз мастуранд
Ба шиор ва ба ранг маъзӯранд
Ки на ориф ба куҳна халқон анд
Мисли ганҷу кунҷ вайрон анд
Халқ аз онҳо ки Хизрро бенанд
Беш пашминае наме бенанд
Зоҳири кӯҳу ҷой кон пайдост
Кас надонад вале ки ганҷ куҷост
Гар на андари паноҳи кон будӣ
Лаъл чун санги ройгон будӣ
Хирқаи сарпӯши сар мардон аст
Ҳар ки пӯшида монад мард он аст
Сари пӯшидагони ғайб ин аст
Лек наздики халқи айб ин аст
Бо худ ин аҳд муътабар дорам
Ки чу ин қисса беш бурдорам
Гар ризоӣ туам шавад ҳосил
Мутақаббил шавам ба ҷон ва ба дил
Каз ҳамаи хубу зишт боз оем
Аз ҷҳиму биҳишти бозоим
Пой дар домани салоҳи кашам
Даст дар остини зи роҳи кашам
Ростии ҳаркии зод меҳтар шуд
Тавба кун гӯгараш муяссар шуд
Чу дўто гарданаст марди занон
Гӯша бояд гирифтанаш чу камон
Ҳам гаронӣ буд пас аз панҷоҳ
Дарҳами омехтани сифеду сиёҳ
Моҷарое ба маҷлис овардан
Бо ҷавонони мхолтт кардан
Баъд аз ин шуд гарони гаронии ман
Талх шуд завқи зиндагонии ман
Одамиро дар ин сарои ду дар
Нест икдми зи аклу шурб ба сар
Гарчи аз ҳар ду ногузир буд
Боз аз ин ҳар ду дар зҳир буд
Нон набинӣ ки чун буд тоза
намедиҳад лиззатӣ ба андоза
Чун шуд осӯда дар бен крсон
Шуд ба завқ ва ба таъми дигрсон
Об чун сокини ғадир буд
Бо латофат ки ҳаст пер буд
Май ки рӯҳ муоширон бошад
Чун куҳани гашти ҳам гарон бошад
Ар раҳеи ҳамчу то қабул шавад
Чаҳ аҷабгар малик малул шавад
Банда шояд чу шуд заъифу наҳиф
Гар гаронӣ худ кунад тахфиф
Ҳам ту доне ва ҳам худо донад
Ки нзорӣ ба хеши натавонад
Бе ризои ту дами баровардан
Ҷуз ба амри ту обу нон хӯрдан
Ман яқинам агар чаҳ ман чу сагам
Ки ҳама меҳр туаст хӯну рагам
Чун кунам бар ту арзаи асрорӣ ?
Ки ту доне ва ман киам борӣ
Чун ту донеи марои зи баъди худо
Ки кунад рост аз дурӯғи ҷудо
Аз ту чизе накардаам пинҳон
Бар ту нагузидаам касе ба ҷаҳон
Неку бад бо ту дар миён бӯда аст
Чаҳ кунам суди ман зиён бӯда аст
Ту бимони дўсткому душмани мол
Пас замири ту шоҳиди аҳвол
Гарчи бар бандаи айб май ҷӯянд
Ҳамаи онч аз худ анд ме гӯйанд
Накунад шоҳи бад чу бе роҳон
Ба сухани резаи ғарази хоҳон
Гар аз ин дар ҳазор боз буд
Дили поки ту покбоз буд
Гар касеро аҷаби намояди рост
Бас аҷаб нест тарки рости крост ?
Расатон каз назар нишон талабанд
Ростӣ аз хам камон талабанд
Дар хароботи ишқ мардон анд
Космонро чу ос гардонанд
Гар дар он ҷамъ ростӣ набадӣ
Шайхро боз хостӣ набадӣ
Назари ростӣ муассир шуд
Вар на шайх аз чаҳ воқиф сар шуд
То ба худ ҳам зи худ назар накунад
Бихўдиро зи худ хабар накунад
Ҷон ба ҷон , дил ба дил муқобил шуд
Дилу ҷонро мурод ҳосил шуд
Чун дуе аз миёна бархезад
Узру дафъ ва баҳона бархезад
Ақлу ваҳму хаёл маҳв шаванд
Фориғ аз вазъи сарф ва наҳв шаванд
Малики ҷони олимӣ фурӯ гирад
Баъд аз ин равнақӣ накӯ гирад
Ҳама ҳеҷаст ва ҳеҷ ҳарчӣ ҷуз ӯст
Ҳама ринаст агар ҳама некӯаст
Ширк бо дӯст дар наме гунҷад
Ҳарчӣ ҷуз ӯст дар наме гунҷад
Ки ба рӯҳаши саломи бод аз мо
Хуб гуфтааст аҳкми алҳкмо
« ин ҳамаи тумтароқ беҳуда аст
Ақли ҷуз ростӣ нафармӯдааст »
Ростии нақш агар ббохтаҳ ам
Чаҳ кунам бо қазо бсохтаҳ ам
Ҳамаи тавфири ман зиён бӯда аст
Ширк албата дар миён бӯда аст
Худпарастии бтар зи ъзӣу лоат
Бар паёмовар худои салавот