Уратӣ дар гўкчаҳ дидам сӯгвор

Ашки резон бар сари раҳи зори зор

Рӯй мемолида хуш бар хоки гарм

Бо худо мегуфт розии нарми нарм

Бар сараши як соъатӣ будам ба пой

То чаҳ мехоҳад ба зорӣ аз худоӣ

Бохудо мегуфт эй парвардгор

Бандаам ҳар чун ки мехоҳӣ бидор

Лек чун кардӣ бад-ӣни рӯзами асир

Гар накардам тоъатӣ бар ман мгир

Хизмати кофар нмидонм гузошт

То тавонам тоъати амр ту дошт

Мардии он зани маро мадҳуш кард

Оташи ғайрати дилами пар ҷӯш кард

Пораи санг аз дил бедард ба

Зан ки ӯ мард омад аз номард ба

Мардро дар сӯзи норади дарди хом

Зан шараф дорад басӣ бар марди хом

Зан ба мардии кори шер нар кунад

Оташӣ бояд ки дӯдӣ бар кунад

АлоФи ишқи афсурдагонро нохуш аст

Кам зи дӯдигар дилам бар оташ аст

Ман ба нафас аз кофарони муҳками терм

Бо худои исён зоҳир мекунам

Неи худоро ҳеҷ тоъат карда ам

Не ба пайғамбар шафоат карда ам

Мардии он ҳам надорам каз худоӣ

Узр тақсирӣ бихоҳам вои вой

Офтоби умр бар девор шуд

Валлоҳ ар нафасами дамӣ бедор шуд

Зиндагонӣ хуфта медорад маро

Рӯзгор ошуфта медорад маро

Ҳср то ғбно дариғо рӯзгор

Маст будам суд кӣ дорад хумор

Нақди умрам сарф шуд бар ботилӣ

Ҷуз пушаймонӣ надорам ҳосилӣ