Аз падар дорам ҳётши дирбод
Нуктае дар боби дил додани биёад
Гуфт набӯд навҷавонро ёди гир
Ҳафтае аз бихўдӣ кардани гзир
Дил ба ноқиси ақли трдомни мада
Оташи андари паҳлавӣ хирман манеҳ
Дил бидон каси даҳ ки чаҳ душман чаҳ дӯст
Дар паст гӯйанд ҳақ бо сӯй ӯст
То агар ишқат буд бории муҷоз
Ҳам ба ҳақи он ишқ гардонанд боз
Гар ҳадисаш бо ту куфр мутлақ аст
Аз падар бишинав бародари кон ҳақ аст
Ман ба ғифлат чун дигар шангулён
Мўлъи овози чанги лўлён
Муддатӣ рафтам ман лўлии ҳавас
Бор дар пешу маломатгари зи пас
Неи худо аз кори ман розӣ на халқ
Дар гули ғифлат з поем то ба ҳалқ
Солҳо бар ботилам боист зист
То бдонстм ки ишқ ва ёр чист
Ишқ ин ёрасту ёри ин бору бас
Ҳарчӣ дигари пеш азин кардам ҳавас
Ҳам намегӯям назар гоҳем нест
Дар тариқ ишқ ҳамроҳем нест
Ҳаст зеро чун тавон рафтани тариқ
Гар набошад муҳаррами розии рафиқ
Қутбро пои сафар бар кор нест
Каши рафиқии соҳиб алосрор нест
То на пиндорӣ ки симурғ аз газоф
Кард то акнӯн нишемани кӯҳи қоф
Бе рафиқии раҳ наме оради падар
Гарна кӣ барадӣ ба танҳои писар
Ҳар ки танҳо рафт саргардон бимонад
Дар таҳайюр то ба ҷовидон бимонад
Кас ба худ натавонади ин раҳ боз ёфт
Он тавонад ёфт каз худ сар битофт
То на пиндорӣ тариқӣ равшанаст
Равшаноӣ аз рафиқӣ равшанаст
Гар набӯдӣ пас рӯи хуршеди моҳ
Кӣ зёгстри бадӣ рӯй сиёҳ
Даст дар домони марди марди зан
Зонкаҳ бе мардии камӣ аз беваи зан
Пешвое боядат раҳбар касе
Пешвоеро нишоед ҳар касе
То дар таслим роҳӣ мушкиласт
Неи ахии неи кор ҳар нозук дил аст
То зи куфру дайн бурун ноед мурӣд
Кӣ раҳи таслимро шояд мурӣд
Шуд ҷавонии пеши перии солхўрд
Илтимоси хирқае аз пер кард
Пер доно гуфташ эй ҷони падар
Аввал аз Иблиси раҳи зан дар гузар
Зонкаҳгар барнагзарӣ роҳат занад
Ҳамчуи мори хуфта ногоҳат занад
Муддати яксоли муҳлати додмт
Бар муроди нафаси рухсати додмт
Дар ҷаҳони ҳарч ихтиёр ояд туро
Ҷаҳд кун то дар канор ояд туро
Орзӯии нафас чун ореи бадаст
Май парасти ин орзӯ чун бути параст
Аз қафоӣ он шавад маълуми ту
Кони хаёлӣ буду баси мафҳуми ту
Орият ҷоеаст ин фонии сарой
Ҳеҷ дигар нест боқии ҷузи худоӣ
Аз ҳавои нафас чун сокини шӯй
Пеши ман бози ой то эмини шӯй
Чун шудӣ эмини зи раҳзани хирқаи пӯш
Ҳалқаи фақри огаҳӣ дар кун ба гӯш
Раҳзани рӯҳи аллоҳ охир сӯзанаст
Раҳзанаст он ар ҳама як арзанаст
Зонкаҳ то барнагзарӣ аз ҳар чаҳ ҳаст
Кӣ тавон дар нестии зуннори баст
Тарк ҳастӣ кун зи оташи мрдўор
Чун халил онгаҳ гулистонӣ бар ор
Ҳеҷ бояд буд дар таслими ҳеҷ
Чун набояд буд пас худ бар мапӣч
Ҷуз ба амри муқтадогар ҳаҷ кунӣ
Каъбаи мақсӯдро берҷ кунӣ
Гар ҳамаи ғзўст бефармон хатост
Феъли он малъун ва қатл Карбалост
Ҳам всоқӣ буд мон дар Ардабӣл
Ин ҳикоят боз гуфт аз аҳли гӣл