Ҳосили зи зиндагонии мо ҷуз вабол нест

Вази рӯзгори баҳра ба ҷуз аз малол нест

Нақши се шаш талаб макун аз къбтини даҳр

Кини нақши панҷ рӯзаи бурун аз хаёл нест

Чун мансаби бузургӣ ва чун ҷоҳу малику мол

Бе всмти тазалзулу айб ва завол нест

Хуши хотирӣ ки мансабу ҷоҳ орзӯ накард

Хуррами дилӣ ки дар талаби малик ва мол нест

Аз хон мумсикони матлаби тӯшаи ҳаёт

Кони луқмаи пеши аҳли тариқат ҳалол нест

Дар вазъи рӯзгор назар кун ба чашми ақл

Аҳвол кас мапурс ки ҷой савол нест

Чун зулфи тобдодаҳи хубон дар ин диёр

Ҳарҷо ки саркашӣаст ба ҷуз поймол нест

Дар мавҷи фитнае ки хилоиқ фитода анд

Фарёди рас ба ҷузи карам зулҷалол нест

Аз ғам чунон бараст дили мо ки баъд аз ин

Дар вай ба ҳеҷ ваҷҳи тарабро маҷол нест

Ҷонами фидои хотири соҳиби дилӣ ки гуфт :

« Ширози ҷои мардуми соҳиб камол нест »

Дарвешӣу ғарибӣу заҳмати зи ҳади гузашт

Зин беш эй убайди маро эҳтимол нест