Онкӣ дорад ихтисосии тоҷ ӯ
Аз лиёлии лайлаи алмъроҷ ӯ
Ваа чаҳ миъроҷӣ ки ақли зуфунун
Аз баён он намеояд бурун
Ваа чаҳ миъроҷӣ ки ӯро дар сифот
Ақли Батламиюсу ҷолинуси мот
Чашми тавҳидяш чун бино намӯд
Мадраки он буъалӣ сино набӯд
Ақли мӯи байни пои раҳи бас тафта аст
Зини худои огоҳи он кӯ рафта аст
Ҳол ӯро ол ӯ донанду бас
Баъд аз он ушшоқи дигари ҳеҷ кас
Аҳли дили зини нуктаи хуштар бӯ баранд
Беҳтар аз мо , пай ба ҳол ӯ баранд
Кардам ин матлаби савол аз комилӣ
Нуктаи донеи орифии соҳиби дилӣ
Дар шариъат дар тариқати муътабар
Аз дақоиқи вази ҳақоиқ бо хабар
Гӯши ҳолаши мамлу аз асрори ғб
Соҳиб « илми алиқин » бешаку риб
Каз ҳамаи шабҳо чаро эй шамъи хос
Ёфт он як шаб ба миъроҷи ихтисос
Ваз чаҳ он торики шаб монанди бадар
Аз ҳамаи шабҳо фузунтар шуд ба қадар
Гуфт эй султони иқлӣми азал
Шоҳиди машҳури ҳии лами изл
Он ба нисбати хотами пайғамбарон
Дарраи алтоҷи гиромии гавҳарон
Кард он шаби гарми он ҳангома ро
То далел хос бошад омма ро
То ки бошад аз усӯли дайн ӯ
Ҳуҷҷатӣ дар шаръ ва дар ойин ӯ
Варна ӯро аз лъмрки тоҷ буд
Ҳар шаб ӯро лайлаи алмъроҷ буд
Ҳар шаб аз бедорӣ он сарзинда буд
Ҳар шаби он дар ҳалқааш ҷанбнда буд
Ҳар шаби андари остон бо тумтароқ
Ҳозир аз баҳри савориаш барроқ
Дар қафои он сробили сафо
Хӯрда ҳар шаби шоҳиди исои қафо
Фаршро ҳар шаб кашонидӣ ба арш
Аршро ҳар шаби ншонидӣ ба фарш
Ҳар шаб ӯро шоҳидии ғайбӣ ба пеш
Ҳар шаб ӯро « назул лорибӣ » ба пеш
Ҳар шаби андари масҷидулақсо ба роз
Муқтадои анбиёи бад дар намоз
Ҳар шаби андари суфраи он шамъи ҳудо
Бади шарикаш дар ғизои дасти худо
Ҳар шаби он толиб дар матлӯб буд
Он ҳабиби андар бар маҳбӯб буд
Балки аз он базми қурби он нури пок
Мӯъҷизии бади раҷъат ар кардӣ ба хок
Ҳикматӣ дар раҷъати он нур буд
Каз паии иршоди мо маъмур буд
Чун зи авҷ қурб меомад фурӯд
« клминӣ ё ҳумайро » май сурӯд
Боз чун маҷмӯӣ оварадӣ малол
Барзадии бонг « арҳно ё балол »
Гар набад маъмури иршод аз худо
Кӣ зи асли хештани гаштии ҷудо
Гар ҳубоб аз баҳр гардад мунфасил
Ҳам шавад бо баҳри охири муттасил
Нур агар чанде з нур уфтад ба давр
намекунад раҷъати ҳам охири сӯии нур
Қатрагар чанде зи дарёи бозгашт
Охираш бошад ба дарёи бози гашт
Дар мақоми нисбат аз мурдору қанд
Ҳар касеро ҳар чаҳ бояд ме диҳанд
Ҳеҷ дидӣ тӯтии мурдори хор
ё кунад каркас ба қндстони гузор
ё шавад Кебекӣ ба меҳмонии зоғ
ё ки ҷғдии ҳамдами товуси боғ
ё ки бедии мива ӣӣ орад ба бор
ё ки дастии сар бар орад аз чанор
ё лӣимии кӯи намояди базли сим
ё ҷаводӣ кӯ кунад мадҳи лӣим
ё ки муллое шавад дарвеши дӯст
Гар шавад , май дон ки ҳам дарвеш ӯст
эй забон карда маро ҳар тори мӯ
Ман намегӯям ту мегӯйӣ бигӯ
Ту забонро мекунӣ таълими ман
Ту баёнро мекунӣ таслими ман
Баъд аз он бар сари дигар лаб гушӯд
Кони шаб ӯро лайлаи иршод буд
Яъне он фаъоли кули мо ирид
Хост то варзади иродат бо мурӣд
Аз макон бар ломаконаш баркашанд
Дар ҳарими қурби хосаши брншонд
Дар иродат кард ӯро хирқаи пӯш
Халъати абдяти афкандаш ба дӯш
Моҳи худро то кунад пояндаи бадар
Аввалаш дод аз анояти шарҳи садр
Гуфташ эй срҳлқаҳи аҳли ршод
эй туро мо ҳам мурӣд ва ҳам мурод
Озмўдстими мо таслими ту
Исм аъзам мешавад таълими ту
Худ раҳо кардӣ ба мо восил шудӣ
Худ шудӣ мо дар либоси бихўдӣ
эй гиромии бандаи шокири маро
Бо ду исм ман башу зокири маро
Ҳар ду дар зотанд бо исми ту ҷуфт
Исмашонро бо ту мебоист гуфт
Он якеро хон хФии венаро , ҷлӣ
Аввалин аллоҳ ва он дувуми алӣ ( ъ )
Аз алӣ беҳтар надорам чунки дӯст
Лоҷарам дар рутбаи ҳамном ман ӯст
Зини ду исми пок истимдод кун
Халқро бо ин ду исм иршод кун
Ин ба ботини мўрси имдоди ту
Ва он ба зоҳири боиси имдоди ту
Зини ду исми пок пар кун сина ро
Сайқалӣ кун зини ду исми ойӣна ро
То дар он ойӣнаи бинӣ рӯй ман
Муттасифи гардӣ ба халқу хуии ман
Ғам махӯр каз ин ду исми дилписанд
То қиёмати исми ту созами баланд
Ашрафи алосмои намоями исми ту
Қиблаи алошроФи созами ҷисми ту
Машриқ ва мағриб бигирад дайни ту
Шаш ҷиҳатро пар кунад ойини ту
Зини давоми беҳтари з асмо нест исм
Ҳар ду як ганҷинаи андари як тилисм
Дор ҳамчун ҷони гиромӣ ҳар ду ро
Пӯш аз нодону омӣ ҳар ду ро
Одам ар чанд андари ин раҳи мӯи шикофт
Баҳра ӣӣ зин « илми алосмо » наёфт
Лоҷарам маҳрӯм монад ӯ аз биҳишт
Ваон мақоми хосро аз кафи биҳишт
Боз аз ҷинат нагашт ӯ баҳраи вар
То аз он асмои ндодндши хабар
Гар ки ин шабро длорои гашти зайл
Лайлаи алвоҳад буд на алифи лайл
Достони аъўру аҳдб ки нест
Як шабаст он шаби ҳазорон шаб ки нест
Пас дар он шаби абдро шокир намӯд
Бо ду исми аъзамаш зокир намӯд