эй шуморо сояи прўрдии ҳумо

Омадам дар сояи лутфи шумо

Ғоибу ҳозири зи аъмоли шафиъ

Бо Нидои алшФиъу алшФиъ

Мо ки муштии вола ва девона ем

Муҳаррамони ин сароро хона ем

Сархушем аз ишқи ҷоми зулҷалол

Эмин аз хавфему фориғ аз завол

Тобеъи шаръи худоӣаму расӯл

То Бақоӣам аз фурӯъ ва аз усӯл

Зоҳиди он срҳлқаҳи афсурда ҳо

Ки ба мо аз ҷаҳл гирад хурда ҳо

Чунки ӯро огаҳӣ аз ҳол нест

Шӯри муштоқон ба як минвол нест

Он яке гиряд ба зикри оҳи оҳ

Венаи яке хандон ба бонги қоаҳи қоаҳ

Он як аз мастӣ надонад пои зи сар

Венаи як аз рози ду олами бохабар