Ҳамеи рӯми бмрод ва ҳаме зем ба амон

Баҷоау давлату номи хдоигони ҷаҳон

Сари мулӯки ҷаҳони мейри насри Носири дайн

Сипоҳдори хуросони бародари султон

Кҳинаҳи арсае аз ҷоҳ ӯ фузуни зи фалак

Каминаи ҷузвӣ аз қадар ӯ ма аз кайвон

Касе ки ҷузи бтўозъи бадв нигоҳ кунад

Барояд аз лаби чашмаши биҷои мижаи синон

Чу дид душмани кӯи тир дар камони пайваст

Буруни ҷаҳди зи қафои дидаҳоаш чун пайкон

зи баҳри онкии зи неи шоҳро қалам бояд

Нараст ҳеҷ не аз хок то набаст миён

Сахоашро ватани андари сиёҳӣ қалам аст

Чунонкӣ дар злмотсти чашмаи ҳайвон

Биҷой илмаш ҷаҳласт илми афлотӯн

Биҷой адлаш зулмаст адли нўшрўон

Бидида бӯсади пирӯзии он рикоби баланд

Биравӣ сояд бахти он хуҷастаи шодравон

зи боди табъаш ва аз кӯҳи ҳалам , ин аҷабаст

Ки ӯ ба боди сабки баргирифтаи кӯҳи гарон

Фазойилаш ба ҷаҳон аз дар қиёс ҳавост

На ҷои гирўи гирифтаи ҷаҳони карони бикрон

Ҳамаи хисолаши пар фоидааст чун ҳикмат

Ҳамаи каломаши пар муъҷизааст чун фарқон

Аз онкӣ дар ҳама ҳастӣ ҳаме буд мавҷӯд

Мдиҳ ӯ бача монад ба ҳуҷҷати яздон

Амони халқ змон кард ҷӯад ӯ зи худоӣ

Амони хостаи хешро накард змон

Нагар ту хизмат коҳӣ бакоҳад ӯ зи ато

На бешии гунаҳати афв ӯ кунад нуқсон

Аё замона шудаи муқтадаи ҳиммати ту

Ту муқтадау мурувват ба назд ту меҳмон

Агар бгўӣии ҷонӣ ки зинда дорад тан

Вагар нгўӣии ақлӣ ки зинда дорад ҷон

Бтўи нишони даҳум аз ту зи баҳри онкии туро

Бтў шиносанд эй шоҳи ҷуз туро бинишон

Ту аз баландии чархӣу гардиши ту ҳунар

Ту аз тамомии даҳрӣу ҷунбиши ту амон

Биҷои ҷаҳди қзоӣӣ ки башиканӣ тадбир

Биҷои аҳди вафое ки нашиканӣ паймон

Муборакаст бар аҳрори ному хизмати ту

Марои нахусти падед омадааст азин бурҳон

Марои ҷавони хираду пери бахти бгзидӣ

Баноми ту хирадами пери гашту бахти ҷавон

Аз он сипас ки набудам зи хештани огоҳ

Баҷоаи ту зи ман огоҳ шуд ҷаҳон бинишон

Чу хештани ҳунару сирати ту номи маро

Бгстрид ба Ҳиндӯстону туркистон

Агар бигирад мадҳати маро ба саҳари ҳалол

Биоварам ки ҳамм қудратаст ва ҳам имкон

Нахусти ёдгар аз рӯзнома ном манаст

Ба ҳар куҷои сухан порсӣаст дар кайҳон

Марои шиносади лафзи бадеъу вазни ғариб

Марои шиносади даъвии дафтару девон

Забони ман ба мдиҳи ту то дароз шудаст

Ба ман дароз нашуд дасти меҳнати ҳдсон

Ғизои зи неъмат ту хӯрдам ва з хон падар

На аз миёнаи роҳ ва на аз дар дукон

Муваффақами бтў эй шоҳ ва баркашида ту

Вази офарини ту андари Аёдӣу эҳсон

Ба давлати ту ҳам имрӯз ҷоҳ дораму ъз

зи хизмати ту бузургӣ ва ном дораму шан

зи кас фурӯ нахӯрам то сари ту сабз буд

Маро чаҳ бок буд аз фалон ва аз баҳмон

Ту абри раҳматӣ эй шоҳи зи осмони ҳунар

Ҳамеи баборӣ бар бӯстону шўрстон

Бад-ӣни ду ҷои ту яксони ҳамеи рисии лекин

зи шӯра гирд барояд чу наргис аз бустон

Агар чаҳ дар босл аз сиришк боронаст

На дар бигардад ҳарҷо ки брчкди борон

Сиришки борон чун дар пок хоҳад шуд

Садаф сетанд зи абри он сиришкро бидиҳон

Ҳамеша то ки тамӯз ва дайаст зи оташу об

Чу аз ҳаво ваз хокаст навбаҳору хазон

Бхўӣ нек бубахшу буруз нек бакӯш

Ббхти неки ббошу баноми неки бимон