Буд дрктми адами бикри табиатро ҷой
Ки хирад бар сараши устода ҳаме гуфт броӣ
Чанд дар парда нишинад халафи дӯдаи кун
Муҳаррамӣ нест магари ҳам ту шӯии пардаи гушой
На турои ақд зифофаст дар ин пардаи зарур
На марои сабр ва сукӯн дода дар ин дайри худоӣ
Марямӣ кун ту ки фарзанд Масеҳаст Масеҳ
Хотамӣ кун ту ки тавфиқ гадоӣаст гадоӣ
Аз сухани гӯшзади бикри табиат чун гашт
Ханда зад гуфт ки рӯ сабр кун вжожи мхоӣ
Гӯшае гир ва ҷигар мехур ва талхӣ мекаш
То бъҳдикаҳ шавад соҳиби ту малики орой
Халқ аз « мужда бар » ва « муждаи шинав » ҷамъ шаванд
Ҷумлаи ҷавҳари талабу ҷавҳарӣу ганҷи стоӣ
Фалак омода шавад Зуҳра муҳайё гардад
Он яке ҳала тароз ояд ва ин ғолияи соӣ
Ман ба сад нозу киришмаи ҳамаи рангу ҳамаи буи
Барсари ҳиҷлаи арқони нуҳум аз хилвати пой
Пас даройади бабрам , онкии маниши номзадам
ӯ кашад банди ниқоби ману банди қабоӣ
Баъд аз он кашмакашу тай шудани ҳолати ҳамл
Лаби бгстохӣ агар боз кунӣ дорад ҷой
Ллаҳи алҳмд ки он ваъда бпоён омад
Ҳам хирад комрўо омад ва ҳам бори худоӣ
Дӯш бар дӯши қазои даст дар оғӯши қадар
Омад аз пардаи буруни пардагии сунъи худоӣ
Ваҳми ботолеъ ӯ гуфт ки бошам дар арш
Гуфт гургам нашӯй пиштрк ҳам меой
Бахт бо гавҳар ӯ гуфт ки давлат бас нест
Гуфт донам бачае ҳомила , рӯ , рӯ мезой
Соли мавлудаш аз он шоҳгл бебадал аст
Ки надорад бадалӣ дар чамани давлати вароӣ
Марҳабо эй гуҳаратро шарафи зоти падар
Марҳабо эй қидматро асари зилл ҳамЭй
Марҳабо эй зъноёти азали рамзи фуруш
Марҳабо эй бъломоти ҳунари хеши стоӣ
Марҳабо эй назари бахти ту кайвон парвар
Марҳабо эй гуҳари зоти ту имкони орой
Марҳабо эй бкнори омада аз сулби падар
Ҷовдон дар кнФи фазли падари миосоӣ
Хони хонон ки камолӣаст мусаввири гуҳараш
Кўшносои гуҳар , то нигарад сунъи худоӣ
Нохуни қудрат ӯ пардаи таҳқиқи шикоф
Хомаи давлат ӯ чеҳраи тавфиқи гушой
Зеби фармондиҳяш дар шикани тарафи кулоҳ
Нақди зибндгиш дар гиреҳи банди қабоӣ
Душманашро буд он мояи шақоват ки буд
Грдолоиш ӯ доман Ҷайҳун олой
Дида ақл шавад хираи зоиинаҳи ваҳм
Гар шавад сайқали андеша ӯ занг задой
Адл ӯ чун равиш омӯз мукофот шавад
Пайрави ҷозиба коҳ шавад коҳи рубой
Бахт ӯгар бадали нағма тарозон гузарад
Шох тӯбо шавад аз баргу самари пикрноӣ
Зон буд зиндаи ҳасудаш ки ҷаҳон гашта зи нанг
Дар вуҷӯди адами душман ӯ бе пурвой
Ончунон пайрав шоҳаст ки аз ғояти қурб
Гуҳи гуҳии сояи расонади басараши бол ҳамЭй
Ихтилофи сувар аз навъ башар бархезад
Хомаи муъаддилат ӯ шавад ар чеҳраи гушой
эй ки дар сояи адлати ҳама амнасту амон
Олами фитнаи фурушу малики ноӣбаҳи зой
То бҳўш ту диҳад софии саҳбои румуз
Гардад аз пардаи дили оқила , дониши полоӣ
Шоми аҳбоби турои талъати хуршед андӯд
Субҳи аъдои турои зулмати хуршеди андоӣ
Назд идроки ту асрори қазои баркафи даст
Пеши фармони ту аҳкоми фалаки барсари пой
Бскаҳ аз лутфу атои иззат ва сирват бахшад
Олами орои дилу дасти ту баҳр бесару пой
Вақт онаст ки духтари талабад аз паии ақд
Дудмони карам , аз силсилаи оз , гадоӣ
Гар нагаштӣ карамати ҳомӣ асноф амам
Эҳтисобат нашудӣ омил маъзул намой
Заҳри ноз аз нигаҳ худ бимикад чашм батон
Ҳар куҷои адли ту аз зулм шавад пардаи гушой
эй ки аз баҳри ситойишгарят мӯътакиф аст
Бар лаб нукта сароем хиради нодарраи зой
Мадҳати ҷузи ту бФтўои як андешии ман
Чун ғаму шодии мағлуби табиати паймоӣ
Ҳирси касби шарафами лаби бсноӣ ту гушӯд
Вой агар маъзиратами арзи ту мибўдии вой
Дида на фалаками зоир ангуштон аст
Ҳар гуҳ аз номаи мадҳ ту шавам бӯсаи рубой
Ҷоем аз дида кунад ақл ва чунинам доранд
Ҳар киро каъбаи мадҳ ту шавад носиаҳи соӣ
Гули андешаи ман саҳари хатои муъҷизаи ранг
Булбули нутқи ман илҳоми ғалати ваҳии сарой
Калакам аз баҳри сухани чинии ман сар дар пеш
Вази улӯми суханами торак ӯ гардуни соӣ
Раҳрави табъам агар қатъ кунад водии хоб
Бар сари ганҷи маъонии ҳама раҳ дорад пой
Урфии оҳанг дуоӣ кун бас аз ин лофу газоф
Ваҷҳи куффораи бадасти ор ва дигар жожи мхоӣ
То маҳоласт ки маҳтоб багаз пимоинд
То буд дар арзи халқи фалаки нопарвоӣ
Боди мсоҳи фалак дар арзи ободи ҷаҳон
Бзроъи арзати мазраъи даврони паймоӣ
Яъсу умеди муҳибони ту мақсӯди ангез
Буду нобӯди ҳасудони ту ҳурмон олой