Чаҳ пурсӣам ки ба ҷонати ҳавои мо чаҳ кунад

Дар он чаман ки гули оташ буд , сабо чаҳ кунад

Табассуми ту ки носурро диҳад марҳам

Ба сина неш занад , неши ғамзаро чаҳ кунад

Ҳазор гӯнаи муроди маҳол май талабӣ

Ту худ бигӯ ки иҷобат ба ин дуо чаҳ кунад

Мҷуи саодати толеъ , дамӣ , ки фурсат нест

Чу сар бурӣда шавад , сояи ҳумо чаҳ кунад

Бигӯ вафо накунад дӯст бо маниш , урфӣ

намешавад ба вафои ошно , вафо чаҳ кунад