Дилӣ дорам ки меҷӯшад з ҳар мӯи чашмаи хунаш

На он хӯнӣ ки битавон аз грстн дод берунаш

Ба афсун мекунад олӯдаи дарди офияти бахшам

Биё эй марг ва озодӣ бубахш аз нанги афсунаш

зи гулгун кӣ наад миннат ба дӯши кӯҳкани ширин

Ки соқи арши ғайрат май барад бар пои гулгунаш

Агар дар ҷилваи гоҳ ҳасан ояд ишқ бе парда

Шавад маълум бар Лайлӣ , ки Лайлӣ буд маҷнӯнаш

намедонам чаҳ умедам ба он лабҳост , ме донам

Ки дорад ханда бар умеди ман , лабҳои мигўнш

Ба тири ғамзааш нозам ки сад ҷои бишиканад дар дил

Ба дасти мӯъҷизи исо агар оранди берунаш

Чунон ҳасани қабӯлӣ дар маломат нест урфӣ ро

Ки ҳар соъат дар оғӯш оварад бидодгари дунаш