эй ишқи хуши таҳия лаззот карда Эй

Тӯтии сидраи вақф харобот карда Эй

Нозам ба бозии ту ки дар арсаи фиреб

Мансӯба начида маро мот карда Эй

Сӯфӣ ба гуфта сиғаи тавҳид ботил аст

Яъне ки дар муомила зот карда Эй

Зоҳиди биё ки куфри ту собит кунам ки ту

Куфри маро ба дайни худ исбот карда Эй

Урфӣ дигар ба таври таманнои Марв , бибин

Имшаб чаҳҳо ба ҷон муноҷот карда Эй