Қоли аллоҳи таъолии восбри вмои сбрки алои биллоҳ .

Абуҳурираи разии аллоҳи анҳу ривоят кунад ки пайғомбар гуфт слии аллоҳи алайҳи вслм алсбр ъанд алсдмаҳи алаввалӣ .

Сабри андари аввали кор бояд чун хашм гирад ё мусӣбатӣ расад ё макрӯҳӣ , бсбри истиқболи он боз шавад .

Устод эмом гуяд мусаннифи ин китоби раҳмаи аллоҳи сабрро ақсомаст , сабрӣ буд бксби бандау сабрӣ буд на бксби банда , сабри касбӣ бар ду қисмаст , сабрӣ буд бидонча худои ъзўҷл фармӯдаасту сабрӣ буд бидонча наҳй кардааст аммо он сабр ки касбӣ нест бандаро сабр ӯ буд бар мқосоти ончӣ бадв расад аз ҳукми ҳақи субҳонаи втъолӣ ки ӯро дар он ранҷӣ расад ва ғайзӣ набӯд .

Ҷунайд гуяд аз дунё бохрт роҳӣаст осон бар муъмину ҳиҷрони халқ дар ҷанб ёфтан ҳақ душвораст . Ва аз нафаси бхдоӣ шудан саъбаст всбр кардан бо худои таъолии саъбтар .

Ва пурседанд аз вай аз сабр гуфт фурӯ хӯрдан талхӣҳо ва рӯй турш нокардан .

Алии бен абӣ толиб гуфт алайҳи ассаломи сабр аз имон биҷой сараст аз тан .

Абулқосим ҳаким гуяд андари қавли худои ъзўҷли восбр амраст бъбодту қавла ва мо сбрки алои биллоҳ бандагӣаст ҳар ки аз дараҷа ки ӯро буд бдрҷаҳ шавад ки бадв буд , аз дараҷаи ибодати бдрҷаҳи убудийят шуда бошад .

Ва пайғамбари слии аллоҳи алайҳ вслм гуфт бки эҳёу бки амўти зиндагонии ман бтўасту марги ман бтўаст .

Касе Абусулаймонро пурсед аз сабр гуфт валлоҳ ки мо бар онк дӯст дорем сабр намекунем бронк кроҳит дорем сабр чигуна кунем .

Зўолнўн гуяд сабри давр бӯданаст аз мухолифот ва орамидан бо хӯрдан талхӣҳоу пайдо кардан тавонгарӣ буқати дарвешӣ .

Ибн ато гуяд сабри истодан буд бо балои бҳсни адаб ва ҳам ӯ гуяд фонии гаштан буд андари блўӣу изҳор нокардани ?шкевӣ .

АбуУсмон гуяд сбори он буд ки хуй карда бошад бмкораҳ кашӣдан .

Ва гуфтаанд сабри истодан буд бо балои бникўӣии суҳбат ҳамчунонк бо офият .

АбуУсмон гуяд некӯтарин ҷазоҳо ки бндгонро диҳанд ҷазо буд бар сабр кардану бартар азон ҷазо набӯд зеро ки хабар дод андари китоби влнҷзини аллазӣнаи сбрўои аҷрҳми боҳасани мо конўои иъмлўн .

Ъмрўбн Усмон гуяд сабри истодан буд бо худоӣу фаро гирифтани балои ءўии бхўшӣу осонӣ .

Хавос гуяд сабри истодан буд бар китобу суннат .

Яҳёи бен маоз гуяд сабри муҳибони схтр аз сабри зоҳидии воъҷбо чигуна сабр мекунанд воншд .

Зўолнўн гуяд сабр истиқомат карданаст бхдои таъолӣ .

Аз устоди Абӯалии раҳма аллоҳ шунидам сабр ҳамчун номаст агар аз сабр гӯйанду ваии талх буд , маънии ин хушаст .

Ин байти ибни атои рост .

Шеър :

Рӯем гуяд сабри тарки ?шкевӣ буд .

Зўолнўн мисрӣ гуяд сабри фарёд хостан буд бхдои таъолӣ .

Абуабдулло хафиф гуяд сабр сеаст мтсбрсту собиру сбор .

Алии бен абӣ толиб гуяд карами аллоҳи виҷҳаи сабр мураккабӣаст ки ҳаргизи басар андар наёяд .

Алии Абдуллоҳ албсрӣ гуяд мардии наздик шблӣ омад гуфт кадоми сабри схтр буд бар собирон гуфт сабри андар худоӣ гуфт на гуфт сабри худоиро гуфт на гуфт сабр бо худоӣ гуфт на , гуфт пас чист гуфт сабр аз худои шблии бонгии бузади хост ки ҷон таслим кунад .

Ҷрирӣ гуяд сабр онаст ки фарқ накунӣ миёни ҳоли неъмату меҳнати бороми хотири андар ҳар ду ҳолу тсбри ором буд бо бало , бёФтни гаронии меҳнат .

Вондрин маънӣ гуяд .

Аз устод Абӯали шунидам ки гуфт собирон фирӯзӣ ёфтанд бъз ҳар ду сарой зеро ки аз худоӣ маъаят ёфтанд чунонк гуяд ани аллоҳи маъаи алсобрин .

Ва андари маънии ин оят гӯйанд асбрўоу собрўои вробтўои сабри фурӯтар аз мсобраҳ бошаду мсобраҳи фурӯтар аз мробтт бошад .

Ва гуфтаанд дар маънии ин оят сабр кунед ба тан , дар тоъати худои таъолӣ то собир бошед ва ба дил бар блўӣ сабр кунед то мсобр бошед басар , хештан баста доред бар шавқи бхдоӣ то мробт бошед .

Худованди таъолӣу тақаддус ваҳй фиристод бдоўди алайҳи ассалом ки ё Довӯди халқҳои ман фарогир ва аз халқҳои ман яке онаст ки ман сабурам .

Ва гуфтаанд сабри бёшом ки агар ӯ турои бикашад шаҳид бошӣ ва агар зиндаи Монӣ азиз бошӣ .

Ва гуфтаанд сабр кардани хдоирои тавонгарӣ буду сабр кардани бхдои бақо буду сабр кардани андари худоӣ , бало буду сабр кардан бо худоӣ , вафо буду сабр кардан аз худои ҷафо , вондрин маънӣ гуфта анд

Шеър :

Ва гуфтаанд :

Ва гуфтаанд сабр бар талаб , унвон зафар бошаду сабри андари меҳнати унвон фараҷ бошад .

Мнсўрбни алхлФи алмғрбии раҳма аллоҳ гуфт якеро бтозёнаҳи мизнднд чун ӯро боз зиндон овараданд касеро фаро хонду сим чанд пора аз даҳони хеш берун кард ӯро пурседанд ки ин чист гуфт сими доштам дар даҳон ва бар канораи ҳалқа ки бнзораҳ истода буданд касе буд ки нахостам ки бонг кунам бадӣдори вайу дандони барин сим ҳаме фишорадам то андари даҳони ман ҳамеи пора пора шуд .

Ва гуфтаанд мсобрти сабр буд бар сабр то сабри андари сабр ғарқ шаваду сабр аз сабр оҷиз ояд чунонкӣ гуфтаанд .

Собири алсбри Фостғос ба алсбри Фсоҳи алмҳби болсбри сбро .

Вақте шблиро андар бемористон боздоштанд гуруҳеи наздик вай шуданд гуфт шумо кӣ ед гуфтанд дӯстони тўоими бзёрти ту омадаем санг барграфт , андари эшон андохт эшон бигурехтанд шблӣ гуфт дурӯғ гуфтед агар даъвӣ дӯстӣ кардед аз балои ман чаро гурезед .

Ва андари баъзе аз ахбор меояд ки бадӣдор манаст ки борҳо ҳаме кашад аз баҳри мо чунонкии андари китоб ёд кард восбри лҳкми рбки Фонки боъинно .

Касе ҳикоят кунад ки бимика будам , дарвеширо дидам ки берун омад ва тавоф карду рқъаҳ аз ҷайб баровард ва дар онҷо нагирист ва бирафт ва чун рӯзи дигар буд ҳамчунон кард , чашм бар вай медоштам бчнди рӯз берун меомад , бар он ҳол , рӯзии тавофи бикрад ва бигиристу пора фаротар шуду биФтоду ҷон таслим кард ман бнздик ӯ шудам ва он рқъаҳро боз кардам , бар онҷои набишта буд . Восбри лҳкми рбки Фонки боъинно .

Гӯйанд ҷавонии диданд ки наълин биравӣ перӣ мезад , ӯро гуфтанд шарми надорӣ ки бар рӯй он пери ҳаме занӣ гуфт ҷурм ӯ бузургаст гуфтанд чист гуфт ин пери даъвии дӯстӣ ман кард ва се рӯзаст то маро надидааст .

Ва андари ҳикоят ҳаме ояд ки касе аз перон гуяд бблоди ҳинди расидами якеро дидам бики чашм ӯро фалони сабури ҳамеи хонданд , виро аз ҳол ӯ пурсидам гуфтанд андари аввали ҷавонии дӯстӣ аз он вай бсФр шуду ваии бўдоъи берун шуда буд як чашм вай бигиристу дигар чашм нагирист , ин чашм ки бнгрист гуфт дидани дунё бар ту ҳаром кардам ки ту бар фироқи ёри ман бнгристӣ ва ин чашм бист соласт то боз накушод ва андарин маънии ин оят гуфтаанд Фосбри сброи ҷмило , сабр ҷамил онаст ки худованди мусӣбатро андари миёни қавм боз нашиносӣ ки кадомаст .

Умри хитоби разии аллоҳ анҳу гуяд агар сабру шукри ду мураккаб будандӣ бар ҳаркадом ки ншстмӣ бок надоштамӣ .

Ва андари хабар ҳаме ояд ки пайғамбари слии аллоҳи алайҳи вслмро пурседанд аз имон гуфт сабрасту хуши хуӣ .

Сирриро аз сабр пурседанд , сухан дар он ҳаме гуфт каждумӣ бар пой вай афтод дар вақт чанд бораи бузад , ваии сокин буд гуфтанд ё шайх чаро бнрондӣ гуфт аз худои шарми доштам ки андари сабр сухан гӯям ва сабр накунам .

Андар ахбор меояд ки дарвешонеи сабркунанда ҳам нишинон худоӣ ъзўҷл бошанд рӯзи қиёмат .

Ва худованди субҳонаи втъолии бикӣ аз пайғамбарон ваҳй фиристод ки балои хеш бар фалони банда фурӯ фиристодем , дуо кард ва дар иҷобат таъхир кардам , бмн гила кард гуфтам ё бандаи раҳмат чун кунам бар ту аз чизе ки бидон бар ту ҳаме раҳмат кунам .

Ибн ъиинаҳ гуяд андари маънии ин оят ки вҷълноҳми аъиммаи иҳдўни бомрнои лмои сбрўои маънӣ ин онаст ки чун эшон даст дар асл кор зананд меҳтар гардонидем аишонро .

Аз устод Абӯали шунидам раҳмаи аллоҳ ки гуфт ҳад сабр онаст ки эътироз бар тақдир накунӣ аммо изҳори бало на бар рӯй шикоят , сабрро барнагзарад чунонкии худованди субҳонаи втъолӣ аз Айюби ҳама хабар диҳад ки гуфт анои вҷдноаҳи соброи бозонк хабар дод аз вай ки гуфт мусинии алзр , то зъФоءи ин умматро низ андӯҳи гузорӣ буд агар суханӣ бигӯянд дарин боб .

Баъзе гуфтаанд ки гуфт анои вҷдноаҳ собро нагуфт сбўро зеро ки ҷумлаи аҳвол ӯ сабр набӯд , андари баъзе аз аҳвол бо бало будӣ андари ҳол маза ёфтан аз бало собир набӯд аз онро гуфт собро на гуфт сбўро .

Устод Абӯали гуфт раҳмаи аллоҳи ҳақиқати сабр , берун омадан буд аз балои барҳасб шудани андари вай чун Айюби алайҳи ассалом ки андари охир оят гуфт мусинии алзри ванети арҳми алроҳмини адаби хитоб нигоҳ дошт чун муъориза карданд бдонки ванети арҳми алроҳмин сариҳ нагуфт арҳмнӣ .

Устоди эмоми раҳма аллоҳ гуяд сабр бар ду гӯна бошад сабри обидон буду сабри муҳибону сабри обидони некӯтар он буд ки маҳфӯз бошад ,у сабри муҳибони некӯтар он буд ки бардошта буд ва андарин маънӣ аз устоди Абӯалии раҳма аллоҳ шунидам ки гуфт ёқӯби алайҳи ассаломи бомдод аз хештани бсбр ваъда кард , гуфт Фсбри ҷамил яъне кори ман сабр некӯаст ҳануз шабонгоҳ нарасида буд ки зорӣ кард ё асФии алии Юсуфи вобизт айнана ман алҳзн . Ҳаме гирист то ҳар ду чашми вай сипед шуд .