Қоли аллоҳи таъолии қул анмои ҳарами рабии алФўоҳши мо зуҳри минҳои вмои батн .

Абдуллоҳ гуяд ки пайғомбари салавоти аллоҳи всломаҳ алайҳ гуфт ҳечкас нест ршкнтар аз худои таъолӣ ва аз рашкаст ки фавоҳиши пинҳону ошкоро ҳаром кард .

Абуҳурира гуяд разии аллоҳи анҳу ки пайғомбари слии аллоҳи алайҳ вслм гуфт ки худои ъзўҷл ршкнаст ва аз ғайрат худоӣаст ки муъмин чизе кунад ки бирав ҳаромаст .

Устоди эмоми раҳма аллоҳ гуяд ғайрат кроҳит мушорикатаст бо ғайр ва чун хдоирои ъзўълои бғирт васф кунӣ маънии он буд ки мушорикати ғайр бо ӯ ризои надиҳад дар ончӣ ҳақ ӯст аз тоъати банда .

Аз сиррӣ ҳикоят кунанд ки пеши ваии ин оя бар хонданду азои қрأи ти алқуръони ҷълнои бинки вебин аллазӣнаи лоиؤмнўни болохраҳи ҳҷобои мстўро .

Сиррии лсҳобро гуфт донед ки ин ҳиҷоб чист ин ҳиҷоб ғайратаст ва ҳечкас нест ғаюртар аз худои таъолӣу маънӣ онк гуфт ҳиҷоб ғайратаст онаст ки коФронро аҳл накард маърифати сидқи дайнро .

Устод Абӯали гуфт онк коҳилӣ кунад андари ибодат эшон ононанд ки лангари хизлон бар пои эшон боз бастааст , даврии аишонро ихтиёр кард ва аз маҳали қурби боз пас оварад ва аз ин боз пас омаданд .

Вондрин маънӣ гуфтаанд .

Шеър :

Маънӣ онаст ки ман аз дӯстӣ ӯ сӯзонам агар ӯ хоҳон ман нест чаҳ ҳиялат кунам ва ҳам дар ин боб гуфтаанд сқими лӣси иъоду мурӣди лоирод маънӣ беморӣаст ки ӯро иёдат накунанд ва хоҳанда ист ки ӯро менахоҳанд ва ҳеҷ андӯҳ аз ин саъб тар нест ва набӯд .

Ва аз устод Абӯали шунидам раҳмаи аллоҳ ки гуфт абўолъбоси рӯзии моро гуфт ки дар ибтидои моро бдоитии некӯ буд , мидонстм ки миёни ман ва расӣдани бмқсўд чандаст шабӣ аз шабҳо бихоб дидам ки маро аз сари кӯҳии фурӯи грдонидндӣ ва ман ҳамеи хостам ки бо сари он кӯҳ шавам , аз он андўҳгн шудам , қоилӣ мегуяд ё аболъбоси ҳақи субҳонаи втъолии чунон хостааст ки ту бидон нарисӣ ки талаб мекунӣ валикини ҳикмат бар забони ту кушода карданд , бомдод бархестаму ҳикмат бар забони ман равон буд .

Ва ҳам аз устод Абӯали шунидам ки перӣ буд аз перон ки вирои ҳоле буд ва вақте он пери як чанде нопидо шуд , аз миёни даравишони пас боз дидор омад . На бар он вақт ки буд , аз вай пурседанд гуфт оҳ ҳиҷобӣ афтодаст .

Устоди Абӯалиро раҳмаи аллоҳ чун андари миёни маҷлис чизе афтодӣ ки дили мардумон машғӯл кардӣ гуфтӣ ин , аз ғайрат ҳақаст мехоҳад ки ончӣ равад аз сФоء вақт наравад .

Ва дар ин маънӣ гуфтаанд :

Якеро гуфтанд хоҳӣ ки виро бинӣ гуфт на гуфтанд чаро гуфт он ҷамол ӯ бузургтар аз онаст ки дидор чу маниро шояд .

Ва дар ин маънӣ гуфтаанд :

Шблиро пурседанд ки осӯда кӣ бошӣ гуфт онгаҳ ки ӯро ҳеҷ зокир набинам .

Аз устод Абӯали шунидам андари қавли пайғомбари слии аллоҳи алайҳи вслм ки он асб фурӯхта буд он аъробиро ё харида буду ваии ақолти хост ақолт кард аъробӣ гуфт худои турои зиндагонии дҳод пас гуфт аз кадоми қабӣлаи ту , гуфт аз Қурайши яке аз саҳобаи ҳозир буд гуфт ин ҷафои турои тамом буд ки пайғомбари хешро ндонӣ , пайғомбари слии аллоҳи алайҳ вслм гуфт мардӣам аз Қурайш , ғайратро волои воҷиб буд биравӣ , таъриф кардани ҳмгнонрокаҳ вай кист , пас худованди таъолӣ бар забони он саҳобӣ баранд то аъробӣ бидонаст ки ӯ кист .

Ва гуруҳе аз мардумон гуфтаанд ки ғайрат аз сифоти аҳли бдоит буду муваҳҳиди ғайрро набинаду ихтиёри сифат ӯ набошад ва виро набояд ки бидонча андар мамлакат равад таҳаккум кунад балки ҳақи субҳонаи втъолии аввалитар бчизҳо ончӣ хоҳад мекунад .

АбуУсмон мағрибӣ гуяд ғайрати сифот мурӣдон бошад аҳли ҳқоӣқро набӯд .

Шблӣ гуяд ғайрати дӯсти ғайрати башарият бар ашколу ғайрати илоҳят бар дилҳо .

Ва ҳам шблӣ гуяд ғайрати илоҳӣ бар анфос аз он буд ки зойеъ буд андари чизеи ҷузи худои ъзўҷл .

Воҷиб чунон кунад ки гўӣии ғайрати дӯсти ғайрати ҳақ бар банда ва он он буд ки халқро андари вай насиб накунад , ва ӯро азишон рабӯда дораду ғайрати бандаи ҳақро субҳонаи втъолии он буд ки аҳволу анфоси хеши бғири ҳақ машғӯл надорад нгўинд бар худои таъолии ғайрат май барам ва гӯйанд хдоирои ғайрат май барам зеро ки ғайрат бар ҳақи ҷаҳл буд ва ба бединӣ кашаду ғайрати хдоиро , таъзими ҳуқуқ ӯ воҷиб кунаду софии бкрдни амал , ӯро ва бидонед ки суннати ҳақи субҳонаи втъолӣ бо авлиёъ хеш онаст ки чун эшон бғир ӯ машғӯл шаванд ё дили бғир ӯ машғӯл доранд он барояшон шӯрида дорад аз ғайрат бар дилҳои эшон то вирои бохалос ибодат кунанд , фориғ аз ончии бадали майл гирифта бошанд чунонк одами алайҳи ассалом чун дил бар он ниҳод ки ҷовид дар биҳишт хоҳад буд аз онҷоаш берун карданд ва чунонк иброҳӣми алайҳи ассалом аз Исмоил аҷаб бимонада буд , фармуданд виро қурбон кун чун дили азўбргФт ва барон боистод ки қурбон кунаду дасту пой вай бибасту корд бар гулӯии ваии ниҳод фармон дод бФдо .

Мҳмдбни ҳисони гўбди андари кӯҳи Лубнони ҳамеи гаштами ҷавонӣ аз ҷоӣӣ берун омад , сумуму бод ӯро бсухта буд чун маро бидид бигурехт , ман аз пас ӯ фароз шудам ва гуфтам бики сухани марои пандӣ даҳ гуфт ҳазар кун ки ӯ ғаюраст , дӯст надорад ки андари дили бандаи ҷуз аз ваии чизе дигар бошад .

Нсрободиро меояд ки гуфт ҳақ ғаюраст ва аз ғайрат вайаст ки бадв роҳ нест магари бадв .

Ва худованди таъолӣ ваҳй фиристод бикӣ аз пайғомбарони алайҳими алслўаҳи вассалом ки фалони касро бмн ҳоҷатӣасту марои бадв ҳоҷатӣаст агар ӯ ҳоҷати ман раво кунад ман низ ҳоҷат ӯ раво кунам , он пайғамбари ин дар муноҷот бигуфт ки борхдоёи туро чигуна ҳоҷат буд бабанда гуфт дил бо касе дорад ҷузи ман , бигӯ дил азу бурдор то ҳоҷати вай раво кунам .

Боязид бастомӣ бихоб дид ҳўролъин , андар эшон нагирист , он вақт ки ӯро буд аз он бозмонд , бчндини рӯзи пас аз он ҳам аишонро бихоб дид , бо эшон нанагирист гуфт шумо машғӯл кунандагонед .

Робиъа бемор шуд виро гуфтанд сабаби беморӣ ту чист гуфт як бор дар биҳишти нгрстм , маро адаб кард , фармон ӯрост низ ин гуноҳ накунам .

Аз сиррӣ ҳикоят кунанд ки гуфт брўзгории дароз , андари талаб сиддиқӣ будам бкўҳӣ бигузаштам , гуруҳеи афкорону нобӣноёну беморонро дидам , аз ҳоли эшон пурсидам , гуфтанд онҷо мардӣаст , андари солии якбор , берун ояд ва дуо кунаду мардумон шифо ёбанд , ман бистодм то он рӯз ки берун омад ва дуо карду ҳама шифо ёфтанд ва бишуданд , ман аз пас вай фароз шудам ва андрў овехтам ва гуфтам маро иллатӣ ҳаст ботинӣ , доруӣ он чист гуфт ё сиррии даст аз ман бидор ки ӯ ғаюраст , то туро набинад ки биҷуз аз вай бо касе оромгирӣ ки аз дидори ваии бозамонӣ .

Аз устоди Абӯалии раҳма аллоҳ шунидам ки гуфт онгоҳ ки он аъробии андари масҷиди пайғомбари слии аллоҳи алайҳ вслм шуд , ва онҷо башшошед , ёрон бишитофтанд то виро берун кунанд , гуноҳи он аъробӣ кард дар тарки адаби валикини хиҷлати ёронро буду ранҷ бо эшон гашт ки он диданд ки ҳишмат ӯ фурӯ ниҳоданд , банда ҳамчунин бошад чун бузургӣу қудрат худованд донад душвор буд шунидани зикр ӯ аз онк ӯро бғФлт ёд кунад ва дидани тоъати онки ҳурмат биҷой наёрад андари он .

Шблиро писарӣ буд номи ваии Абулҳасан , бамурд , модараш ҷазаъ мекарду мӯӣ хеш бибаред шблии андар гармоба шуд ва оҳак биравӣ хеш кард то мӯӣ рӯй ҳама бишуд бтъзит меомаданд ва мегуфтанд ин чист ё абобкр гуфт аҳли хешро мувофиқат кардам яке азишон гуфт бигӯ то чаро кардӣ гуфт ман донистам ки шумо бтъзит хоҳед омад ва хоҳед гуфт ки худояти музди дҳоди ман мӯӣ рӯй хеш фидо кардам то бидон машғӯл гардиду зикри худои ъзўълои бғФлт бар забон хеш наронед .

Муаззинии бонг намоз мекард нурӣ гуфт таънаи всми аламут , сегӣ бонг кард ва гуфт лаббайк всъдик гуфтанд ин бединӣаст , муаззинро чунон гуфтӣу сагро лаббайк кардӣ , ӯро пурседанд гуфт он марди худои таъолиро бғФлт ёд мекард чунон гуфтаму саг бонг мекард ва мегуфт аллоҳи аллоҳ аз қавли худои таъолӣ ваон ман шийъи алоисбҳи бҳмдаҳи влкни лотФқҳўни тсбиҳҳм .

Вақте шблии бонг намоз мекард чун бшҳодт расед бистод ва гуфт агар на онстӣ ки ту фармӯда , бо ту ҳечкасро ёди нкрдмӣ .

Мардӣ гуфт ҷли аллоҳ касе дигар бишунид гуфт хоҳам ки азин бузургтар дории хдоиро .

Аз яке шунидам аз даравишон ки гуфт аз шайхи Абулҳасан хрқонӣ шунидам ки гуфт алоолаҳи алои аллоҳ аз дарун дил гӯям вмҳмди расӯли аллоҳ аз бен гӯш гӯям ва ҳар ки андари зоҳири ин лафз нигарад пиндорад ки шариъат хор доштааст валикин на чунонаст зеро ки ихтори ағёри бозоФт бо қадари ҳақи хиради доштан буд дар таҳқиқи валлоҳи аълам .