Қоли аллоҳи таъолии алои ани авлиёъи аллоҳи лохўФи алайҳими влоҳми иҳзнўн .

Оиша гуяд разии аллоҳи анҳо ки пайғомбари слии аллоҳи алайҳи вслм хабар дод аз ҳақи субҳонаи втъолӣ ки гуфт ҳар кӣ велеро азон ман биринҷанд бо ман баҷанг берун омада бошаду бандаи бмн тақарруб накунад бҳичи чизи беҳтар аз гузордан ончӣ бар вай фариза кардааму бандаи бмни тақарруб май намояди бнўоФл то онгоҳ ки вирои дӯсти хеши гирам .

Устоди эмоми Абулқосими раҳма аллоҳ гуяд валеро ду маънӣаст яке онки ҳақи субҳонаи втъолии мутаваллии кор ӯ буд чунонк хабар дод ва гуфт вҳўи итўлии алсолҳин ва як лаҳза ӯро бхўиштн боз нагузорад балки ӯро ҳақи ъзосмаҳ дар ҳимояту риоят худ бидорад . Ва дигари маънии он буд ки бандаи бъбодту тоъати ҳақи субҳонаи втъолии қиёми намояд бар давому ибодат ӯ бар таволӣ бошад ки ҳеҷ гӯнаи бмъсит омехта набошад ва ин ҳар ду сифати роҷб буд то вале вале бошаду воҷиб буд валеро қиёми намӯдани бҳқўқи ҳақи субҳонаи втъолӣ бар астқсоу астиФоءи тамому давом нигоҳ дошт худоӣ ӯро дар неку бад .

Ва аз шроӣт вале онаст ки маҳфӯз буд ҳамчунонк аз шарти набии он буд ки маъсӯм буду ҳаркас ки шаръ бар вай эътироз кунад ӯ мағрур буду фирефта .

Аз устод Абӯали шунидам раҳмаи аллоҳ ки гуфт Абуязиди бастомиро сифат карданд ки фалони ҷои мардии падедор омадааст ки бўлоит мегуяд бўизиди қасд ӯ кард то ӯро бибинад чун бмсҷди он мард расед бинишаст , андари интизор ӯ , мард берун омаду андари он масҷиди оби даҳани биндохт , бўизиди бозгашт ва бар вай салом накард ва гуфт ин мардӣаст ки адабӣ аз одоби шаръи нигоҳи нмидорд чигуна амин буд бар асрори ҳақи субҳонаи втъолӣ .

Бдонк хилофаст дар онки раво буд ки вале донад ки ӯ вале ҳаст ё на .

Гуруҳе гуфтаанд раво набӯд , бҳкм онк бичишам ҳақорат бхўиштн нигарад ва агар чизе бар вай пайдо ояд аз каромот , тарсад ки он макрӣ буду дили ваии пари бим буд доим , аз бими онк аз он дараҷа биафтаду оқибати ваии бхлоФи ҳоли вай буд .

Ва гуруҳе аз перони тоӣФаҳ баринанд ки чунин буд ва агар бзкри он машғӯл бошем аз ҳади ихтисори беруни оӣиму перон ки мо дидем барин буданд ки бояд вале надонад ки ӯ валеаст , яке аз он устоди Абубакри Фўрки раҳма аллоҳаст .

Ва гуруҳе аз эшон гуфтаанд раво буд ки вале донад ки ӯ валеаст ва аз шарти таҳқиқ вилоят нест андари ҳол , вФоء дар моли пас агар ин шарт буд раво буд ки ҳақ ӯро тахсӣс кунад бкромтӣ ки он таърифӣ буд аз ҳақи таъолӣ ӯро бронки оқибат ӯ нек хоҳад буд аз баҳр онк гуфтаанд имони бкромот авлиё воҷибаст . Ва вале агарчӣ хавфи оқибат аз вай бархезад ончӣ ӯ дар онаст аз ҳайбату таъзиму иҷлоли ҳақи субҳонаи втъолӣ дар ҳоли схтр ва тамомтар бошад зеро ки андакӣ аз таъзиму ҳайбат ӯро чунон шикастаанд ки бисёре аз хавф накунад ва чун расӯли слии аллоҳи алайҳ вслм гуфт ки ъушраи фии алҷнаҳи даҳ кас аз асҳоби ман дар биҳишт хоҳанд буд ин даҳ гона , ломҳолаҳ ӯро рост гӯй донистанду саломати оқибат хеш бишнохтанд ва он дар ҳоли эшон ҳеҷ нуқсон пайдо наёвард зеро ки шарти сиҳҳати маърифати бнбўт , истодан буд бар ҳади муъҷизау илми ҳақиқати каромоти азин ҷумла буд ва агар чунон буд ки чизе бинад аз ҷумлаи каромот , натавонад то ҷудо боз накунад миён ӯу ончии ғайри каромот буд чун чизе бидид аз он андари ҳол , бидонаст ки ӯ бар ҳақаст пас раво буд ки бидонад ки оқибат ӯ ҳам барин ҷумла хоҳад буд ва ин шинохт , кромотист ӯроу исботи каромоти авлиёъ саҳеҳасту ҳикоёт қавм бисёраст ки далел кунад бар онк гуфтаем чунонкии тарафӣ аз он ёд карда ояд андари боби каромоти авлиёъи ани шоءи аллоҳ .

Ва гуруҳеи азин перон ки мо дидем барин буданд яке аз эшон устоди Абӯалии раҳмаи аллоҳ .

Ва гӯйанд иброҳӣм адҳам бамурдӣ гуфт хоҳии ту аз ҷумла авлиё бошӣ гуфт хоҳам гуфт андари ҳеҷ чизи дунё рағбат макун ва на андари охират ва бо худои гирду нафаси хеши фориғи дори виро ва рӯй бадв кун то бар ту иқбол кунаду туро вале хеш кунад .

Яҳёи бен маоз гуяд андари сифати авлиёъ бандагонӣ бошанд блбоси инси пӯшидаи пас аз онки ранҷҳо дида бошанд ва муҷоҳидатҳои бисёр кашида то бмқоми вилоят расида бошанд .

Аз Абуязиди бастомӣ ҳикоят кунанд ки гуфт авлиёъи худои таъолии арӯсон худоӣ бошанд ъзўҷл ва арӯсон набенанд магари муҳаррамон ва эшон наздик ӯ бошанд пӯшида , андари ҳҷлҳоءи инс , аишонро на андари дунёи бенанд ва на дар охират .

Аз Абубакр сидлонӣ шунидам раҳмаи аллоҳ ки мардӣ буд бслоҳ гуфт вақте лавҳи сари гӯри Абубакри тмстонӣ некӯ мекардаму ном ӯро дар онҷо мекунадам ва ҳар борӣ аз сари гӯраши бркндндӣу ббрдндӣ ва аз ҳеҷ гӯри дигари бнбрдндӣ ва ман аҷаб бимонадам , устоди Абӯалии дқоқро аз он ҳол пурсидам гуфт ин пери пинҳонии андари дунё ихтиёр карда буд ва ту мехоҳӣ ки вирои блўҳи машҳури гирдонеу ҳақ таъолӣ намехоҳад магари онки гӯр ӯ пинҳон бошад ҳамчунонк ӯ хост ки дар миёни мардумони пӯшида буд .

АбуУсмон мағрибӣ гуяд вале машҳур буд валикин мафтӯн набӯд .

Аз шайхи Абуабдурраҳмон слмӣ шунидам ки гуфт авлиёро савол набӯд Фрўмрдгӣ буду гудохтагӣ ва ҳам аз вай шунидам ки ниҳояти авлиёи бдоити пайғамбарон буд .

Саҳли бен Абдуллоҳ гуяд вале он буд ки афъол ӯ мувофиқи шаръ буд пайваста .

Яҳёи бен маоз гуяд вале мроӣиӣ ва мунофиқӣ накунад ва азин сабаби дӯстон ӯ кам бошанд .

Абӯали Ҷузҷонӣ гуяд вале он буд ки аз ҳоли хеши фонӣ буду бмшоҳдти ҳақи боқӣ буду ҳақи мутаваллии аъмол ӯ буд , анвор тўлӣ бирав пайваста гардад , ӯро бахуди ҳеҷ ахбор набошад ва бо ғайри худоӣ қарораш набошад .

Абуязид гуяд ҳаззи авлиёи андари тафовути дараҷоти эшон аз чаҳор номасту қиём ҳар фурқатӣ аз эшон бномист аз он номҳо ва он қавл худоӣаст ъзўҷл , ҳўи алаввали волохри волзоҳри волботн ҳар ки ҳазз ӯ номи зоҳир буд бъҷоӣби қудрат ӯ нигарон буд ва ҳар ки ҳазз ӯ аз номи ботин буд ӯ нигарон буд бончаҳ равад дар сар аз анвор ӯ , ҳар ки ҳазз ӯ аз номи аввал буд шуғл ӯ бози он буд ки андари сабқат рафта бошад ва ҳар ки ҳазз ӯ азин номҳо охир бошад шуғл ӯ бмстқбли баста буд бончаҳ хоҳад буду ҳаркасиро азин кашф бар қадари тоқат ӯ буд магари онки ҳақи субҳонаи втъолӣ ӯро нигоҳ дораду мутаваллӣ ӯ буд .

Қавли Абуязид ишоратаст бдонкаҳи хоссагони бандагон ӯ азин ақсом бргзштаҳ бошанд на андари зикр оқибат бошанд ва на андари зикри собиқат ва на бончаҳ боишон даройад машғӯл гирданд , асҳоби ҳқоӣқ аз сифати халқ маҳв бошанд чунонкии худованд таъолӣ гуяд втҳсбҳми аиқозои ваҳми рқўд .

Яҳёи бен маоз гуяд авлиёи аспри ғамҳои худоӣанд андари замин , садиқон аишонро мебуианд , буии эшон бадал эшон мерасад , муштоқи мигрднди бхдоўнди хешу ибодати зиёдат ҳаме кунанд бар тафовути ахлоқи хеш .

Ва гуфтаанд валеро се аломат буд , бхдои машғӯл буду фирораш бо худоӣ буду ҳиммати ваии худоӣ буд .

Хроз гуяд чун хдоўндтъолӣ хоҳад ки бандаро бдрҷаҳи авлиёи расонад дар зикр биравӣ кушода гирданд , чун роҳат зикр биёбад дар қурб бирав бози кушояди пас ӯро бмҷлси инси баради пас бар курсии тавҳиди нишонди пас ҳиҷобҳо азуӣ баргираду андари сарои Фрдонити фурӯди ораду ҷалолу азимат бар вай кашф кунад чашмаш бар ҷалол ва азимат уфтад аз худ фонӣ гардад андар нигоҳ дошт худоӣ уфтад ва аз даъвӣҳои нафас берун ояд .

Ва гуфтаанд валеро хавф набошад зеро ки хавфи чашми доштани макрӯҳӣ буд ки андар оқибат бирав фурӯд ояд ё фӯти дӯстиро мунтазир буд андари оқибат вале ибни вақт буд виромстқбл набӯд то аз чизеи тарсад ва ҳамчунонк виро хавф набӯд раҷо низ набӯд , зеро ки аз раҷои интизори ҳосил омадани дӯстӣ буд ё макрӯҳии азу кашф кунанд ки онрои мунтазир буд ва ин бадвам вақт буд ва ҳамчунин андӯҳ набӯд бар вай зеро ки андӯҳ аз номувофиқии вақт буд ва ҳар ки андрўи рўшноӣии ризо буду андари роҳати мувофиқат буд ӯро андӯҳ аз куҷоед худоӣ ъзўҷл мегуяд алои ани авлиёъи аллоҳи лохўФи алайҳими влоҳми иҳзнўн .