Қоли аллоҳи таъолии ман кони ирҷўои лқоءи аллоҳи ?фони аҷали аллоҳи лоти вҳўи алсмиъи алълим .
Ътоءи бен соӣби разии аллоҳи анҳу ривоят кунад аз падари хеш ки гуфт аммори ёсир намоз кард , моро намоз сабк гуфтам ё абои алиқзони сабк намоз кардӣ гуфт бар ман чаҳ аз он , хдоирои бхўондм , бдъоӣӣ ки аз пайғомбари слии аллоҳи алайҳ вслм шунидам чун бархест яке аз он қавм аз пас ӯ фаро шуд ва он дуо аз вай бипурсед гуфт аллоҳами бълмки алғиби вқдртки алии алхлқи аҳинии мо илмати алҳёҳи хирои лӣу тўФнии азои илмати алўФоаҳи хирои лии аллоҳами ании асأлки хшитки фии алғиби волшҳодаҳи вأсأлки калима алҳақ фии алрзои волғзбу асأлки алқсди фии алғнӣу алФқру асأлки нъимои лоибиди вқраҳи айни лотнқтъи восأлки алрзои баъди алқзоءи вбрди алъиши баъди алммоти восأлки алнзри илои вҷҳки алкриму шўқои илои лқоӣки фии ғайри зроءи музираи аллоҳами ?зинаи бзинаҳи алоямон , аллоҳами аҷълнои ҳдоаҳи мҳтдин .
Устоди эмоми раҳма аллоҳ гуяд ки шавқ аз ҷои бархестани дил буд бадӣдори маҳбӯбу шавқ бар қадари муҳаббат буд .
Аз устоди Абӯали дқоқ шунидам ки миёни шавқу иштиёқ фарқ кард ва гуфт шавқ бадӣдор биншинаду иштиёқи бадӣдори бншўд .
Ва дар ин маънӣ гуфтаанд :
Мо ирҷъи алтрФ анҳу ъанд руята
Ҳатто иъўди илайҳи алтрФи мштоқо
Нсрободӣ гуяд ҳамаи хлқонрои мақом шавқаст ва ҳечкасро мақом иштиёқ нест ва ҳар ки андари ҳол иштиёқ шуд ҷоӣӣ расад ки ӯро на асар монад ва на қарор .
Гӯйанд Аҳмади асвади пеши Абдуллоҳ манозил омад ва гуфт бихоб дидам ки турои солии зиндагонӣ мондааст агар хоҳии соз рафтанро бисоз Абдуллоҳ манозил гуфт муддатии дароз дар пеш мо наҳодӣ ки мо ҳануз то солӣ бихоҳйм зист , марои бад-ӣни байти инсӣ буд ки аз Абӯали сақафӣ шунидаам .
Шеър :
Ёмншкои шавқаи мнтўли фурқата
Асбрлълки тлқиٰмнтҳби ғдо
АбуУсмон гуяд шавқи дӯстӣ маргаст бар бисоти роҳат .
Яҳёи бен маоз гуяд аломат шавқ онаст ки ҷавориҳ аз шаҳавоти боздорӣ .
Устод Абӯали гуяд ки Довӯди алайҳи ассаломи рӯзии бсҳрои берун шуда буд танҳо , худованди таъолии бадв ваҳй фиристод ки эй Довӯд чунаст ки туро танҳо мебайнам гуфт бори худоёи шавқи ту андари дилам асар кардаасту маро аз суҳбати халқ боз дошта аст гуфт бирав бози наздики эшон шӯ агар ту бандаи гурехтаро бози даргоҳи ман ореи номи ту андари лавҳи маҳфӯз аз ҷумлаи аспҳслорон исбот кунам .
Гӯйанд ки перзаниро яке аз хуишон аз сафар боз омаду қавми хонаи ҳама шодӣ мекарданд ва он перзан мегирист ӯро гуфтанд чаро мегаре гуфт бозомадан ин ҷавони бози хонаи маро ёд додааст ббозгштни бхдои таъолӣ .
Ибни аторо аз шавқ пурседанд гуфт сӯхтани дилу ҷигар буду забона задани оташи дараву пораи пора шудани ҷигар буд .
Пурсидаанд ки шавқи бартар , ё муҳаббат гуфт муҳаббат зеро ки шавқ аз ваии хезад .
Баъзе гуфтаанд шавқи оташӣ буд ки аз ҷигар бадар ояд , аз фурқат зоҳир шавад чун дидор ҳосил шуд биншинад ва чун ғолиб бар асрор , мшоҳдти маҳбӯб буд шавқро онҷо роҳ набӯд .
Касеро гуфтанд бадӣдор ӯ муштоқ ҳастӣ гуфт на шавқи бксӣ буд ки ғоиб буд , вай ҳамеша ҳозираст .
Аз устод Абӯали шунидам раҳмаи аллоҳи андари тафсири ин ояи въҷлти алики раби лтрзии муроди он буд ки бтўи шитофтам аз орзӯии ту блФз ризо бапушед .
Ҳам аз вай шунидам ки гуфт аз аломати шавқи орзӯии марг буд бар бисоти офият чунонк Юсуфи алайҳи ассалом ӯро дар чоҳ афканданд на гуфт тўФнӣ мусалламан чун дар занадонаш карданд ҳам нагуфт ва чун падару модару бародарон ӯро суҷуд карданду подшоҳӣу неъмат тамом шуд марги орзӯ хост гуфт тўФнӣ мусалламан .
Ва дарин маънӣ гуфтаанд :
Нҳни фии акмали алсрўри влкн
Лӣси алои бкмитми алсрўр
Айби мо нҳни фӣаи ёоҳли вдӣ
Анкмғибу нҳни ҳузур
Ва ҳам дарин маънӣ гуфтаанд :
Мнсраҳи алъиди алҷдид
Фқдъдмт ба алсрўро
Кони алсрўри итми лӣ
Лукони аҳбобии ҳзўро
Абуязид гуяд хдоиро бандагонанд ки агар як соъати андари биҳишт аз дидори худои бозмоннд фарёд хонанд аз биҳишт чунонк дӯзахён аз дӯзах .
Ҳусайн Ансорӣ гуяд бихоб дидам ки қиёмати бархеста буд ва шахсе дидам ки зери арши Маҷиди истода будӣ ҳақи таъолӣ Фриштгонро гуядӣ кист ин , гуфтанд ту беҳтар доне гуфт ин маърӯфи крхист аз дӯстии ман маст шудаст боҳуш наомад магари бадӣдори ман .
Ва брўоитӣ дигар чунонаст ки ин маърӯфи крхист аз дунёи берун шудааст муштоқи бхдоӣ , вайро мубоҳ кардаанд ки бхдоӣ менигарад .
Форс гуяд длҳоءи муштоқони мунаввар буд бнўри бхдои таъолӣ чун шавқ эшон биҷунбад миёни осмону замин равшан гардад худои таъолии аишонро арза кунад бар Фриштгон гуяд ин муштоқонанд бмн , гувоҳ бошед ки ман бар эшон муштоқи терм .
Аз устод Абӯали шунидам раҳмаи аллоҳ аз қавли пайғомбари слии аллоҳи алайҳи вслми асأлки алтўқи илои лқоӣк . Гуфт шавқи сад ҷузваст , навад ва на пайғомбарро слии аллоҳи алайҳи вслм ва яке ҳамаи мрдмонро , хост ки ин як ҷузв низ ӯро бошад аз рашки онкии миқдорӣ аз шавқи дигари касро буд .
Ва гуфтаанд шавқи аҳли қурби тамомтар буд аз шавқи маҳҷӯбон ва андарин маънӣ гуфтаанд ин байти шеър
Ва абрҳи моикўни алшўқи иўмо
Азои ?данати алхёми ман алхём
Ва гуфтаанд ки марг бар муштоқон чун даройад аз ончии аишонро кашф карда бошанд , аз рӯҳи висол аз шаҳди ширинтар .
Ҷунайд гуяд аз сиррӣ шунидам ки гуфт шавқи бартарин мақоми ориф буд чун мтҳққ гардад андрў ва чун мтҳққи гашт машғӯл гардад аз ҳарчӣ ӯро аз шавқ боз дорад .
АбуУсмон ҳирӣ гуяд дар қавли худои таъолии ?фони аҷали аллоҳи лот ки ин таъзиятӣаст мштоқонро ва мъниш онаст ки ман медонам ки иштиёқи шумо бмн бисёраст ман ваъда ниҳодаам шуморо ва наздикаст ки шумо бидон расед ки бидон муштоқед .
Худованди таъолӣ ваҳй фиристод бдоўди алайҳи ассалом ки ҷавонон банӣ Исроилро бигӯӣ ки чаро хештанро бғири ман машғӯл доред ва ман муштоқи шмооми ин ҷафо чист .
Ва ҳам ҳақи ъзосмаҳ ваҳй фиристод бдоўди алайҳи ассалом ки ё Довӯд агар бидонанд он гуруҳ ки аз ман баргаштаанд чигуна мунтазири эшонаму рФқи ман бо эшону шавқи ман бтрки маъсияти эшон ҳама аз шавқи бмирндӣ ва андомҳои эшон аз дӯстии ман пора пора гардадӣ , ё Довӯди ин иродат манаст андари он кас ки аз ман баргашта бошад , андари онкас ки маро ҷӯяд ва маро хоҳад иродат чун буд .
Ва гӯйанд андари тӯрӣа набиштааст ки борзў оварадем шуморо ва орзӯманд нагаштеду бтрсонидими шумороу нтрсидиду навҳа гарӣ кардем шуморо ва навҳа накардед .
Аз устод Абӯали шунидам раҳмаи аллоҳ ки гуфт Шуайби алайҳи ассалом ҳаме гирист то нобӣно шуд худои таъолии чашми вай боз дод дигар бора бигирист чндонк нобӣно шуд худои таъолии чашми вай боз дод се дигари бор чандон бигирист то нобӣно шуд худои таъолӣ ваҳй фиристод ва гуфт агар аз умед биҳиштаст ин гиристан , ман биҳишти туро мубоҳ кардам ва агар аз бим дӯзахаст туро эмин кардам гуфт ёрб аз шавқаст бтў гуфт аз баҳри ин буд ки пайғомбар ва кулем хешро даҳ соли ходим ту кардам .
Ва гуфтаанд ҳар ки бхдоӣ муштоқ гардад ҳамаи чизҳо бадв муштоқ гардад .
Ва андари хабар ҳаме ояд ки биҳишт муштоқаст басаи кас ба алӣу аммору салмони разии аллоҳи анҳуам аҷмъин .
Аз устоди Абӯалии раҳма аллоҳ шунидам ки баъзе аз перон гуфтаанд ки мо дар бозор мешавем , ҳамаи чизҳо бахуд орзӯманд мебайнем ва мо аз он ҳама озодем .
Аз молики динор ривоят кунанд ки гуфт андари тӯрӣа хондаам ки бшўқ оварадам шуморо муштоқ нагаштед ва самоъ кардам шуморо рақс накардед .
Ҷунайдро пурседанд ки гиристани дӯстон аз чаҳ буд ки якдигарро бибинанд гуфт он аз шодии ваҷд ва аз сахтии шавқ ба вай .
Ва ду бародар гӯйанд дасти бгрдн якдигар карда буданд яке ҳаме гуфт вошўқоаҳи он дигар гуфт вои вҷдоаҳ .