Қоли аллоҳи таъолии фии қиссаи Мӯсои маъаи алхзри ълиҳмоолсломи ҳилли атбъки алии ани тълмнии ммои илмати ршдо .

Чун Мӯсои алайҳи ассаломи хост ки суҳбат бо Хизри алайҳ ассалом кунад шарти адаб биҷой оварад нахусти дастурии хости андари суҳбати пас Хизри алайҳи ассалом шарт кард бо ӯ ки андари ҳеҷ чиз ӯро муъориза накунад ва бо ӯ бар ҳукм эътироз накунад пас чун Мӯсои алайҳи ассаломи бозу мухолифат кард якбор , аз вай андар гузошту дигари бор низ дар гузошт то се бор ва се , охири ҳади андакӣ буд ,у аввали ҳад бисёре пас вирои фироқ буд чунонк гуфт ҳозои фироқи бинии вбинк .

Инси бен молик гуяд разии аллоҳи анҳу ки пайғомбар гуфт слии аллоҳи алайҳи вслм ки ҳеҷ бурно набӯд ки периро гиромӣ дорад ало ки худои таъолии кас фаро кунад то гиромӣ гирданд ӯро буқати перӣ ӯ .

Аз устод Абӯали шунидам раҳмаи аллоҳ ки гуфт абтдоءи ҳамаи фурқатҳо мухолифат буд яъне ки ҳар ки хилофи шайх хеш кунад бар тариқат ӯ бинмоанду алоқаи миёни эшон бурӣда гардад ва агарчӣ дар як буқъа бошанд ва ҳар ки суҳбат перӣ кунад аз перони пас бадал эътироз кунад бирав , ақд суҳбат бишикасту тавба бар вай воҷиб шуд боз онк гуфтаанд перон ки ъқўқи устодонро тавба набошад .

Аз шайхи бӯи абдурраҳмон слмӣ шунидам ки гуфт буқати устоди эмоми Абусаҳли сълўкӣ бмрў шудам ӯро бомдоди рӯзи одинаи маҷлиси даври қуръон будӣу хатм , чун бози омадами даври қуръони баргирифта буду маҷлис қавл биниҳода маро аз он чизеи бадал андар омад бо хештан гуфтам маҷлиси хатми қуръони бмҷлси қавли бадал кардан чун буд рӯзӣ маро гуфт ё боабдурраҳмони мардумони маро чаҳ мегӯйанд гуфтам мигўинди маҷлиси қуръони бмҷлси қавл бадал карда аст гуфт ҳар ки устоди хешро гуяд чаро , фалоҳ аз вай бархезад .

Ва ин ҳикоят маърӯфаст ки ҷунайд гуяд ки андари наздик сиррӣ шудам рӯзии маро шуғлӣ фармуд бирафтам ва он шуғли бкрдм чун бози наздик ӯ омадами рқъаҳ бмн дод гуфт ин бидонаст ки ҳоҷати ман зуд раво кардӣ , андари он рқъаҳи набишта буд ки аз яке шунидам ки ҳдо ҳаме кард андари бодия ва ин шеър мегуфт :

Абулҳасани ҳамадонӣ алавӣ гуяд шабии наздики ҷаъфар хулдӣ будам ва фармӯда будам то дар хонаи мурғӣ дар танур ниҳода буданд , дилами бози он буд ҷаъфар гуфт имшаб бо мо бош баҳона оварадам то бахона бозомадам , мурғ аз танур бароварданду пеш ман биниҳоданд , сегӣ даромад ва мурғ барграфту бабрад ва ҳар ки ҳозир буд ҳама аз он ғофили монданди он дег ки андари он мурғ буд биовараданд ки дар пеш ман ниҳанд , домани ходима дар онҷо омад ва ҳама бирехт бомдод бо наздик ҷаъфар шудам чун чашми вай бар ман афтод гуфт ҳар ки дили перон нигоҳ надорад сегиро бар вай мусаллат кунанд то ӯро биринҷанд .

Ҳикоят кунанд ки шқиқи балхӣу Абӯтуроби Нахшабии пеши бўизид бастомӣ омаданд рҳмҳми аллоҳи суфра пеш овараданд ҷавонӣ буд ки хизмат бўизид мекард гуфт бо ман мувофиқат кун ҷавон гуфт рӯза дорам гуфтанд бихӯр то музди як моҳа рӯза биёбӣ , нахурд . Шқиқ гуфт яксолаи музди рӯза дорон биёбӣ , нахурд бўизид гуфт даст бидоред аз касе ки риояти худои таъолӣ азу бархестаст он ҷавони пас аз он даст бдздӣ баровард пас аз солӣ виро биовараданду даст вай бибареданд .

Аз устод Абӯали шунидам ки гуфт саҳли бен Абдуллоҳ васф кард мардии хбозро ббсраҳи бўлоит , мардӣ аз асҳоби саҳли қисса ӯ бишунид , хост ки ӯро бибинад ббсраҳ шуд , ӯро дид , бар одати нони пазон , ғилофӣ дар маҳосин кашида ин мард бо хештан гуфт агар ӯ вале будӣ мӯӣ ӯ насӯхтӣ фаро шуд ва бар вай салом кард ва аз вай чизе пурсед гуфт ту маро ҳақир доштӣ сухани ман турои барандаад ва сухан нагуфт .

Абдуллоҳ розӣ гуяд АбуУсмони ҳирии ҳадиси мҳмдбни алФзл алблхӣ мекарду мадҳ ӯ мегуфт Абдуллоҳро орзӯӣ ӯ гирифт , бзёрт шуд чун ӯро дид , андари дил вай бидон мавқе набӯд ки занн ӯ буд ва эътиқод карда , бози наздик АбуУсмон омад , пурсед аз вай ки чун ёфтӣ ӯро гуфт чунонаш наёфтам ки мепиндоштам гуфт зеро ки виро ҳақир доштӣ ва ҳечкас набӯд ки касеро ҳақир дорад ки на маҳрӯм монад аз Фоӣдаҳ ӯ гуфт бозгард бнздик ӯ бҳрмт , бозгаштам ва Фоӣдаҳ ёфтам аз вай .

Ъмрўбни Усмони алмкии ҳусайни Мансурро дид чизе менавишт гуфт ин чист гуфт қронро муъориза мекунам , дъоء бад кард бар вай ва маҳҷӯраш кард , перон гуфтанд ҳарчӣ бҳсин расед аз балоҳо ҳамаи бдъоءи он пер буд .

Аз устод Абӯали шунидам гуфт чун аҳли Балхи мҳмдбни алФзлро аз Балх берун карданд дуо кард барояшон ва гуфт ёрб сидқ аз эшон бози дор , ҳаргизи пас азу аз Балхи пери садиқи нхост .

Аз Аҳмади яҳё бовирдӣ шунидам ки гуфт ҳар ки пери вай аз ваии хушнӯд буд андари ҳоли зиндагонӣ , пери виро мукофот накунад то таъзим ӯ аз дил ӯ брнхизди валикин чун бимиради худои таъолии ҷзоءи рзоء ӯ бирав зоҳир кунаду ҳаркии перро бар вай тағайюрӣ уфтад бо ҳам андари ҳоли зиндагонии мукофоти наёбад зеро ки сиришти эшон бар карамаст чун пери бимирад аз вай мукофот ёбад , вболлаҳи алтўФиқ . . .