Мабош бандаи он каз ғам ту озодаст

Ғамаш махӯр , ки ба ғам хӯрдан ту дилшодаст

Марези оби ду чашм аз барои ӯ дар хок

Кигар бар оташ сӯзанда дар шӯй бодаст

Куҷои дили ту нигаҳ дорад ? онкӣ аз шухӣ

Ҳазор бори дили худ ба дигарон додаст

Бхлўт арча нишинад бар ту , шод мабош

Ки ёраш ӯст ки берун хилват устодаст

Агарчӣ пеши ту гардан наад ба шогирдӣ

Мабош бехабар аз ҳилтш , ки устодаст

Куҷо ба нолаи зори ту гӯш дорад шаб ?

Ки то саҳари зи ғами дайгарӣ ба фарёдаст

зи номаҳо ки фиристодае чаҳ суд ? казу

Бар он хӯрд ки буриши ҷома ҳо фиристодаст

?герати басони қалами сари ҳаме наад бар хат

Ба ҳуш бош , ки хотир ҳануз наниҳодаст

Барафкан , эй падар , аз меҳри он бародари дил

На худ зи модари даврони ҳамин писар зодаст

Бибаста зулф чу мораши миён ба куштани ту

Ту дар хаёл ки : ганҷӣ ба дастат афтодаст

Мада ба шоҳиди дунёи Аннани дил , зинҳор !

Ки ин ъаҷузаи арӯс ҳазор домодаст

Агар зи дӯсти ҳамин қаду чеҳра май ҷӯӣ

Замини пар аз гулу насрину сарв ва шамшодаст

з рӯй хуби вафои ҷӯй , коҳили маънӣ ро

Дил аз таъаллуқи ин савт ва сӯрат озодаст

Ҷамоатӣ ки бидоданд дод зебоӣ

Агар на дод дилӣ медиҳанд бедодаст

Касе ки аз ғами ширини лабон ба кӯҳи давид

Раҳои куниш , ки ҳануз аз камар науфтодаст

Ҳаловати лаби ширин ба хусравон бигзор

Ки ранҷи кӯҳ баридан насиб Фарҳодаст

Чаҳ суд дорад агар оҳанӣн сипар созем ?

Чу онкии хӯни дил мо бирехт пӯлодаст

Намӯдае ки : дигар аҳд мекунад бо мо

Макун ҳикояти аҳдаш , ки суст бунёдаст

Насиҳатӣ ки кунам ёди гиру баъд аз ман

Бигӯӣ рост ки : инам з Авҳадӣ ёдаст