Гӯ : ҳар ки дар ҷаҳон ба тамошои раведу гашт

Моро баси ин қадар ки : ба мо дӯст бар гузашт

То ӯ зи нақши чеҳраи худ парда бар гирифт

Мо нақши дигарон з варақ кардаем гашт

Вақте зи халқи рози дили худ нҳФтмӣ

Акнӯн наме тавон , ки зи бом ӯ фитод ташт

Инсоф дод ақл ки : дар бӯстони ҳасан

Дасти замонаи беҳтари азин шох гул накишт

Бо дӯст ҳар куҷо ки нишинӣ тафарруҷаст

Хоҳии миёни гулшану хоҳии канори дашт

Рӯзии шнидмӣ ба такаллуфи ҳадиси халқ

Ишқ омад , он ҳадис ба як бора дар навишт

Осон буд ба сӯии касон рафтан , Авҳадӣ

Андеша кун ки : гум нашӯй вақти бозгашт