Дили сармасти ман он нест ки боҳуш ояд

Магари он лаҳзаи каши овози ту дар гӯш ояд

Рахти ин оташ сӯзанда ки дар синаи ниҳод

Аҷаб аз дег ҳавас нест ки дар ҷӯш ояд

Биҷузи он к-эйам ва дар пои ғуломони уфтам

Чаҳ ғуломии зи ман бетан ва бе туаш ояд ?

Шарбати қанд раҳо кун , ки аз он соиду даст

Агарам заҳри диҳӣ бар дили ман нӯш ояд

Магарами доъияи лутф ту бигушоед чашм

Варна аз ман чаҳ сукӯну адаб ва ҳуш ояд ?

Ҳасани пинҳони ту бар хотири ман саҳл кунад

Ҳар чаҳ аз ҷаври рақибон ҷафо кӯш ояд

Бар ниёзасту дуои дасти ҷаҳонии зану мард

То крои гавҳари он ганҷ дар оғӯш ояд ?

Бим онаст ки : аз фикрату андешаи ту

Ҳамаи таҳсил ки кардем фаромӯш ояд

Бед бо қомати раънои чунон шарт онаст

Ки ба сари пеши ту , эй сарви қбопўш , ояд

Аҷаб аз толеъ худ дораму даврони фалак

Кони чунон сайд ба доми ман мадҳуш ояд

Авҳадии вақти сухангар чаҳ гуҳари борад ва дар

Пеши лаъли лаб гуёӣ ту хомӯш ояд