эй зоҳиди мастур , зи ман давр , ки мастам

Бо тавба худ бош , ки ман тавбаи шикастам

Зуннор бабандӣ ту ва пас хирқа бапушӣ

Ман хирқаи пӯшида ба зуннор бибастам

Ҳамтои бути ман ба ҷаҳони ҳеҷ бутӣ нест

Ҳар бут ки бад-ӣни нақш буд ман бпрстм

Фардои қиёмат ки сар аз хок барорам

Ҷузи хок дар ӯ набӯд ҷой нишастам

Дасти ману домони шумо , ҳар чаҳ бибинед

Ҷузи ҳалқаи он дар , бустонед зи дастам

Бар гирди ман ар дона ва домӣаст аҷаб нест

Рӯзии ду , ки мурғи қафасу моҳии шастам

Дар сар ҳавас ӯст , ба ҳар гӯша ки бошам

Дар дил тараб ӯст , ба ҳар гӯна ки ҳастам

БоРом натавон барад , ки мискину ғарибам

Хорам натавон кард ки афтодау пастам

Бошад суханами ҳалқа ба гӯши ҳамаи дил ҳо

Чун ҳалқа ба гӯши сухани рӯзи аластам

Пинҳон шудам аз халқи вази халқи халқ ӯ

Халқам чу бидиданд ва биҷустанд биҷустам

Дӯши Авҳадӣ аз зуҳд сухан гуфт ва ман аз ишқ

Алқсаҳ , ман аз ғусса ӯ низ брстм