ӯро ки дар самоъ сухан нест ҳолатӣ

Фарёду рақс ӯ набӯд ҷузи залолатӣ

Чун зарраи онкӣ рақс кунад дар раҳаши зи ишқ

Равшан чу офтоб биёбад вилоятӣ

Ҳар кас ки ӯ на аз сар дардӣ занад нафас

Лозим шавад баҳри нафас ӯро хиҷолатӣ

Ошӯби рақсу шӯру шар ваҳоиу ҳўӣ ӯ

Девонагӣаст ин ҳама бе ваҷҳи ҳолатӣ

Бар муддаӣ бабанд дар хонақоҳи ишқ

То дар миён ҷамъ наёрад сқолтӣ

Онро ки пой рафтану даст вусӯл нест

Беҳтари зи сӯз сина набошад рисолатӣ

Машғӯли зикри дӯст ба маънии аҷаби мадор

Кўрои зи шӯру машғалаи бинии маломатӣ

Чун роҳи сари мард ба маънии кушодаи гашт

Аз пари ишаҳ эй бикунади созу олатӣ

Андари ҷаҳони ҳўолт ҳар кас ба ҷонибӣаст

Моро ба ҷониби ту зиҳии хуши ҳўолтӣ !

Ҷоно , дилам ба оташ даврӣ бсухтӣ

Оҳ ! ар ба васл худ накунӣ истимолатӣ

Чун Авҳадӣ ба ҷони сухан кӣ расад касе ?

То аз китоби дили бнхўонди мқолтӣ