Писариро падари силаҳи омухт

Ҳам камарбаст ва ҳам кулоҳаш дӯхт

Чун писар шуд ба зӯри панҷаи далер

Ҳавас беша карду куштани шер

Навҷавони ҳам чу сарви бастоне

Рафт икрўз дар нестоне

Мода ширӣ бидидаш аз ногоҳ

Ҳамла кард ва гирифт ба рӯй роҳ

Тир бурно накард дар ваии кор

Ба сари панҷа дар кашидаш зор

Падарашро чу шуд зи ҳоли хабар

Зуд дар беша шуд ки : вои писар !

Писар ӯ аз ҷигар бар оварад оҳ

Гуфт : азин бад маро набӯд гуноҳ

Бо ман , эй меҳрбон , ту бад кардӣ

Чаҳ тавон кард чун ту худ кардӣ ?

Чун наёмухтӣ бмни пеша

Бмни омухти шери ин беша

Ту биҷои ор ончӣ битавонӣ

То набошад турои пушаймонӣ

Аввалин ҳақати ин буд ба дуруст

Ки кунӣ дар сияҳи сипедаши чуст

Дуюмин пешае биомузад

Ки кафофӣ аз он бар андӯзад

Сеюм он каши мадади шӯй аз мол

То шавад ҷуфти ҳамсарӣ ба ҳалол

Диҳӣ аз қурби некӯони нураш

Кунӣ аз суҳбат бидон давраш

Чун ту ин эҳтиёт ҳо кардӣ

Гар бар оварад сар ба номардӣ

Дон ки онро ба зулм кошта анд

Вази худо ва ту ғам надошта анд

Чун наёяд сабуи зи оби дуруст

Он зи ҷой дигар ба бояд ҷуст

Зон мубаддил шудаст ойинҳо

Ки ҷаҳон мавҷ мезанад зинҳо

Мардум инанд ? чист чораи мо

Ҷуз хамӯшӣу ҷузи канораи мо

Шери мардӣ ба даст ме накунанд

Ки бирав сад шикаст ме накунанд

Натавонад шунид номи дуруст

Онкии меҳраш шикаста бошаду суст

Ҷурми бхшо , ба ҳурмати покон

Ки бигардон балоӣ ногоҳон

Пардаи исматати ту бози мгир

Ба худовандӣ аз ҷавони вази пер

Аз дами гурги бугсали ин рама ро

Парвариши даҳ ба ҳифзи худ ҳама ро