Дӯстиро ягонаи шӯ бо дӯст

Аз сафо чун ду мағз дар як пӯст

Дӯстӣ каз барои дайн набӯд

Дил бар он дӯстӣ амин набӯд

То миёни ду дӯст фарқӣ ҳаст

Ҳам чунон дар миёна зарқӣ ҳаст

Андарин кори ёр бояд , ёр

Чунки беёр бар наёяд кор

То турои қасду ихтиёр буд

Ёр , машну , ки бо ту ёр буд

Чун паии ихтиёр худ бошӣ

Ёри каси не , ки ёр худ бошӣ

Дӯстро панди гӯйу панд пазир

Пеш ӯ хирад бошу хурдаи мгир

Ин муҳибон , ки шуҳра шаҳранд

Аз муҳаббати тамом бе баҳранд

Дӯстӣ аз пай тарош кунанд

Ёр аз баҳри нон ва ош кунанд

Аз ҷафо бо ту дӯст дайр шаванд

Дӯст гиранду зуд сайр шаванд

Пай мол тавонад , чун бибаранд

Поймолат кунанд ва ғам нахуранд

Гар дирам ҳаст бо ту дар созанд

То туро аз дирам бипардозанд

Бидиҳии лӯт , чашмашон бо тест

Надиҳӣ , ҷангу хашмашон бо тест

Дӯстии зи амн ва устуворӣ хост

Амн чун нест дӯстӣ з куҷост ?

Ҳам зи аҳволи дӯстони муҷоз

Рӯи намояди турои ҳақиқати боз

Ҳар ки ин дӯстӣ ба сари набард

Роҳ аз он дӯстӣ ба дар набард

Зоҳиру ботинят бояд чуст

То ба поёни барии ту аҳди дуруст

Аз сари бандагӣ ба рӯзи аласт

Чун ба паймон дӯст додӣ даст

Бар дилат ҳар чаҳ бугзарад ҷузи дӯст

Баъд аз он аҳд кард кор ту ӯст

Бар нахустина аҳд бояд буд

Вндрони ҷаду ҷаҳд бояд буд

То ба поёни барии сухан , борӣ

Ки дар он рӯз гуфтае : оре

То ту ин аҳдро вафо накунӣ

Рӯй дар қибла сафо накунӣ

Эзад « аўФўои бъҳд кам » фармуд

Одамии аҳдро вафо нанамуд

Аз калом ар вафо пажӯҳ касаст

« кулбаами бости зроъ » басаст

Клби кӯ дар раҳ вафо зад гом

Хирқаи пӯшади зи пӯст дар блъом

Ба вафои саг чу з асб шуд мумтоз

Гашт дар рӯй ӯ баланди овоз

Бе ҳунари худ сегӣ бидон то се

Чун шавад бо эй ҳам коса ?

Порсоён , ки бо вафо ҷуфтанд

Аз зани порсоаш ба гуфтанд