Хунаки он пешаи кори ҳоҷатманд

Ба кам ва беш азин ҷаҳон хурсанд

Гашта қонеъ ба ризқу рӯзии хеш

Даст дар кор карда , сар дар пеш

Карда бар аҷзи хештани иқрор

Бар қусӯри гузаштаи истиғфор

Ба дил аз ёд ҳақ набошад давр

Ҳозираш донад аз ҳидояту нур

Чанд сол аз барои кору ҳунар

Хӯрдаи силии зи Авестоаду падар

Ранҷи худ бар гирифта аз мардум

Карда аз дасти ранҷи худ паии гум

Дидаи дидори фатҳи ҳолати худ

Карда бар лутфи ҳақи ҳўолти худ

Дил ӯ дорад аз амонати нур

Даст ӯ бошад аз хиёнати давр

Бгзорд ба вақти панҷ намоз

Сар нигараданд аз хузўъу ниёз

Аҷаб дар рӯй худ раҳо накунад

Тоъати хеши пар баҳо накунад

Шаб шавад , сар ба сӯии хона наад

Ҳар чаҳ ҳақ дод дар миёна наад

Чун з хӯрд ва хӯриш бипардозад

Шукри раззоқи вирд худ созад

Хурдаи нон ба оҷизу дарвеш

Бирасонад ҳам аз насибаи хеш

Гар чаҳ аҳли ҳунар басӣ бошад

Растгор инчунин касе бошад

Мазҳари сунъ рой ӣнонаст

Ҷинати адан ҷой ӣнонаст

Зонка назми ҷаҳони з пеша вараст

Ҳар Низомӣ ки ҳаст дар ҳунараст

Мардро кор ба з бекорӣаст

Корбди хбсу мардуми озорист

Халқро аз ҳамаст ҳоҷату хост

Онкии муҳтоҷ халқ нест худост

Гар чаҳ сарҳанг олат қаҳраст

Хастаро нӯшу ҷустаро заҳраст

Врчаҳи кносро наҷиси хуоне

Ончӣ ӯ мекунад ту натавонӣ

Ҳарфат хуб доштаст он мард

Ки азу хотирӣ нахуфт ба дард

Ончӣ озор нест исён нест

Мардуми озори мард имон нест

Дониш омӯзу тухми некии кор

То диҳад миваҳои хубати бор

Хуб гуфт ин сухан чу дарнигарӣ :

Кор илмасту пешаи барзигарӣ

Подшоҳу вазиру лашкару мейр

Зоҳиду омӣу эмому дабир

Онкӣ аз баҳри донаи мипўинд

Вонкаҳи обу алафи ҳамеи ҷӯянд

Ҳамаро барзигар ҷавоб диҳад

Ва он ӯ абр ва офтоб диҳад

Офтобии зи илми равшан тар

Нест , беилм рӯзгор мабар

Гар нахоҳӣ ту нур илм афрӯхт

Дар танури асири хоҳии сӯхт