Хусравии тоҳиру вазирии пок

Ҳар ду дар дайни муборизу чолок

Он фалакро кашида андари силк

Венаи ҷаҳонро низом дода ба калак

Он чу моҳаст бар сипеҳри ҷалол

Вена чу меҳраст дар ҷаҳони камол

Шаби дайн аз фурӯғи ин шудаи рӯз

Дили куфр аз шуъоъи он пари сӯз

Ҳар чаҳ ин гуфт ӯ хилоф накард

Ва ончии ин , ӯ ҷуз эътироф накард

Тани он дил шуда , дили ин ҷон

Ҷони он солу ма бар ҷонон

Зуҳра дар базми он кажи оҳангӣ

Моҳ бо азми ин куҳани лангӣ

Қавли онро ба ростии пайванд

Азми ин мари мухолифонро банд

Дили зи тазъифи ин ба баргу наво

Ҳукми таълифи он равону раво

Он ба шоҳӣ фалак гузид авранг

Венаи бимирии з моҳ дорад нанг

Он ба Бағдоди ишқ ғорат кард

Вена ба табризи дайн иморат кард

Теғ ин манеҳӣ румузи зафар

Калак ӯ муҳрази кнўзи қадар

Сари ин бо худоӣу халқи дуруст

Сайри он дар ризоӣ холиқ чист

Ҳар замони фикри он ба тарзии нав

Ҳар дамии бахти ину арзии нав

Ду ҷаҳонанд ҳар танӣ ба ҳунар

Бал ду ҷонанд дар тании мзмр

Сахт неканд , чашми бадашони давр

Боҳами ин подшоҳ ва ин дастур