Биор эй писар эй соқии киром

Аз он шамъи фитнаи чароғи ҷом

Аз он лаъл ки зардии баради з рӯй

Аз он нӯш ки талхӣ диҳад ба ком

На пои меҳраши суда аз рикоб

На фарқ арзаш бӯда бо лагом

зи гармяши ҳамаи сози айши гарм

зи хомяши ҳамаи кори ақли хом

Аз ӯ бӯда ба ҳар кас аз тараби расӯл

Бирав бардаи заҳри дили ҳавои паём

Ба табъи андар чун табъи созгор

Ба ҷони андар чун ҷони шоди ком

Хиради неъмати соҳиби шинохтяш

Агар хӯрдан ӯ нестии ҳаром

Амиди малики он кас ки чашми малик

Бадв нанигарад ало ба эҳтиром

Бузургӣ ки гуҳар шуд бадви бузург

Тамомӣ ки ҳунари гашт аз ӯ тамом

« кифоят ки дар ӯ моя дид дод

Ба ҳушёрӣ ӯ корҳо низом »

Рисолат ки бадви Тифл . . .

зи бедорӣ ӯ ҳади аҳтлом

Аҷал чун бикашади теғи корзор

Ҳасудаш буд он теғро ниёам

« амлгар бунаади бори орзӯ

Писар бошад абдулҳамиди ном »

Агар моли кафшро на душман аст

Чаро зу ба талаф хоҳад интиқом

Тамаъи зи аироўрои зи ҷӯад ӯ

Ба шахси андар заррин кунад изом

Аё гашта мухолифи турои мутӣъ

Ва ё дода замонаи турои зимом

Чаҳ гӯям ки ба дарёии мадҳи ту

Ҳаме ғарқа шавад киштии калом

зи ҳамтои ту дар шоҳи роҳи даҳр

Шуд омад нагаштааст вассалом

Ҳаме то набӯд бод кунад рӯ

Ҳаме то нашавад хоки тизгом

зи неъмат ба ту бодои маин расӯл

зи давлат ба ту бодои баин паём

Ту аз бахти расидаи бкоми хеш

Раҳе низ расидаи зи ту бком