Яке хуби халқи халқи пӯш буд

Ки дар Мисри як чанд хомӯш буд

Хирадманди мардуми зи наздику давр

Ба гардиш чу парвонаи ҷӯёни нур

Тафаккури шабӣ бо дил хеш кард

Ки пӯшидаи зер забонаст мард

Агар ҳамчунин сар ба худ дар барам

Чаҳ донанд мардум ки донишварам ?

Сухан гуфт ва душман бидонасту дӯст

Ки дар Мисри нодонтар аз вай ҳам ӯст

Ҳузураш парешон шуду кори зишт

Сафар кард ва бар тоқи масҷиди набшат

Дар ойӣнагар хештан дидамӣ

Ба бе донишии пардаи ндридмӣ

Чунин зишт аз он пардаи бардоштам

Ки худро накӯ рӯй пиндоштам

Кам овозро бошад овозаи тез

Чу гуфтӣу равнақи нмондти гурез

Туро хомшӣ эй худованди ҳуш

Виқорасту нои аҳлро пардаи пӯш

Агар олимии ҳайбат худ мабар

Вагар ҷоҳилии пардаи худ мдр

Замири дил хеш манимоӣ зуд

Ки ҳар гуҳ ки хоҳӣ туоне намӯд

Валикин чу пайдо шавад рози мард

Ба кӯшиш нишоед ниҳон боз кард

Қалами сари султон чаҳ некӯ наҳуфт

Ки то корд бар сар набӯдаш нагуфт

Бҳоем хамӯшанд ва гуё башар

Забони бастаи беҳтар ки гуё ба шар

Чу мардум сухан гуфт бояд ба ҳуш

Вагар на шудан чун бҳоем хамӯш

Ба нутқасту ақли одамии зодаи фош

Чу тӯтии сухангӯӣ нодон мабош

Ба нутқи одамӣ беҳтараст аз дўоб

Дўоб аз ту ба гар нагӯйӣ савоб