Зиҳии рафиқ ки бо чун ту срўболоиӣ аст

Ки аз худоӣ бар ӯ неъматӣ ва олое аст

Ҳар он ки бо ту дамӣ ёфтааст дар ҳамаи умр

Наёфтааст агараш баъд аз он таманное аст

Ҳар он ки раъии ту маълум карду дигари бор

Барои худ нафасӣ мезанад на бас рое аст

На ошиқаст ки ҳар соъаташи назар ба касе

На орифаст ки ҳар рӯзи хотираш ҷое аст

Мароу ёд ту бигзору кунҷи танҳоӣ

Ки ҳар ки бо ту ба хилват буд на танҳоӣ аст

Ба ихтиёри шикебе аз ту натавон буд

Ба изтирори тавон буд агар шикебе аст

Назар ба рӯй ту ҳар бомдод наврӯзӣ аст

Шаби фироқи ту ҳар шаб ки ҳаст ялдое аст

Халоси бахши худоёи ҳамаи асирон ро

Магар касе ки асири каманд зебоӣ аст

Ҳакими байн ки баровард сар ба шайдое

Ҳакимро ки дил аз даст рафт шайдое аст

Валек узр тавон гуфт пои саъдӣ ро

Дар ин лаҷам чу фурӯ шуд на аввалин пое аст