Кист он каши сари пайванди ту дар хотир нест

ё назар бо ту надорад магараш нозир нест

На ҳалоласт ки дидор ту бинад ҳар кас

Ки ҳаромаст бар он каши назарӣ тоҳир нест

Ҳамаи касро магари ин завқ набошад ки маро

Кон чаҳ ман менагарм бар дгарӣ зоҳир нест

Ҳар шабии рӯзӣ ва ҳар рӯз заволӣ дорад

Шаби васли ману маъшӯқи маро охир нест

Ҳар ки бо ғамзаи хубони сар ва корӣ дорад

Суст меҳраст ки бар доғи ҷафо собир нест

Ҳар ки сарпанҷаи мхзўб ту бинад гуяд

Гар бар ин даст касе кушта шавад нодир нест

Сари мўиим назар кун ки ман андари тани хеш

Як сар мӯӣ надонам ки туро зокир нест

Ҳама донанд ки сўдоздаҳи длшдаҳ ро

Чора сабраст валикин чаҳ кунад қодир нест

Гуфта будам ғами дил бо ту бигӯям чанде

Ба забон чанд бигӯям ки дилам ҳозир нест

Гар ман аз чашми ҳама халқ беафтам саҳласт

Ту мапиндор ки мхзўли туро Носир нест

Илтифот аз ҳамаи олам ба ту дорад саъдӣ

Ҳимматии кон ба ту масруф буд қосир нест