Рӯзи баромади баланд эй писари ҳӯшманд

Гарми ббўди офтоби хайма ба рӯйиш бабанд

Тифли гё шер хӯрд шохи ҷавони гӯи бибол

Абр баҳорӣ гирист тарафи чамани гӯи биханд

То ба тамошои боғи майл чаро ме кунад

Ҳар ки ба хайлаши дурусти қомати сарви баланд

Ақл раво менадошт гуфтани асрори ишқ

Қӯти бозуии шавқи бехи сабурии бикунад

Дил ки биёбон гирифт чашм надорад ба роҳ

Сар ки суроҳе кашид гӯш надорад ба панд

Куштаи шамшери ишқ ҳол нагӯяд ки чун

Ташнаи дидори дӯст роҳ напурсад ки чанд

Ҳар ки писанд омадаш чун ту яке дар назар

Бас ки бихоҳад шунид сарзаниши нописанд

Дар назари душманон нӯш набошад ҳнӣ

Ваз қабл дӯстон неш набошад газанд

Ин ки сараш дар каманди ҷон ба даҳонаш расед

наменакунад илтифоти он ки ба дасташи каманд

Саъдӣ агар оқилии ишқи тариқ ту нест

Бо кафи зўрозмоӣ панҷа нишоед фиканд