Гуфтамаш сайри бубинами магар аз дил баравад

Вони чунон пои гирифтаи сет ки мушкил баравад

Дилӣ аз санг бибояд ба сари роҳи видоъ

То таҳаммул кунад он рӯз ки маҳмил баравад

Чашми ҳасрат ба сари ашки фурӯ май гирам

Ки агар роҳи даҳуми қофила бар гул баравад

Раҳ надидам чу бирафт аз назарами сӯрати дӯст

Ҳамчуи чашмӣ ки чароғаши з муқобил баравад

Мавҷ аз ин бори чунон киштӣ тоқат бишикаст

Ки аҷаб дорам агар таҳта ба соҳил баравад

Саҳл буд он ки ба шамшери итобам май кишт

Қатли соҳиби назар онаст ки қотил баравад

На аҷаб гар баравад қоидаи сабру шикеб

Пеш ҳар чашм ки он қад ва шамоил баравад

Кас надонам ки дар ин шаҳри гирифтор ту нест

Магари он кас ки ба шаҳр ояд ва ғофил баравад

Гар ҳама умр надода сет касе дил ба хаёл

Чун бияёд ба сари роҳи ту бедил баравад

Рӯй бинмоӣ ки сабр аз дили сӯфии бабрӣ

Парда бурдор ки ҳуш аз тан оқил баравад

Саъдӣ ар ишқ набозад чаҳ кунад малики вуҷӯд

Ҳайф бошад ки ҳамаи умр ба ботил баравад

Қимат васл надонад магари озурдаи ҳиҷр

Мондаи осӯдаи бхсбд чу ба манзил баравад