Ҳар лаҳза дар барам дил аз андеша хӯн шавад

То миннатҳои кори ман аз ишқ чун шавад

Дил бар қарор нест ки гӯям насиҳатӣ

Аз роҳи ақлу маърифаташ раҳнамӯн шавад

Ёри он ҳариф нест ки аз дар дроидм

Ишқи он ҳадис нест ки аз дил бурун шавад

Фрҳодўорм аз лаби ширин гзир нест

Вари кӯҳи меҳнатам ба мисли бесутун шавад

Сокин намешавад нафасии оби чашми ман

Симоб турфа набӯд агар бесукӯн шавад

Дами даракаш аз маломатам эй дӯст зинҳор

Кин дарди ошиқӣ ба маломат фузун шавад

Ҷузи дидаи ҳеҷ дӯст надидам ки саъй кард

То заъфарони чеҳраи ман лола гаван шавад

Девори дил ба санги тънти хароби гашт

Рахти сарои ақл ба яғмо кунун шавад

Чун даври ориз ту барандохт расми ақл

Тарсам ки ишқ дар сари саъдӣ ҷунун шавад