Ман худ эй соқӣ аз ин шавқ ки дорам мастам

Ту ба як ҷуръаи дигари бабрӣ аз дастам

Ҳар чаҳ кӯтаҳи нзроннд бар эшон паймоӣ

Ки ҳарифони зи мл ва ман зи таъаммули мастам

Ба ҳақи меҳру вафое ки миёни ман ва туаст

Ки на меҳр аз ту буридам на ба каси пайвастам

Пеш аз обу гули ман дар дили ман меҳри ту буд

Бо худ оварадам аз он ҷо на ба худ барбастам

Ман ғуломи туам аз рӯй ҳақиқати лекин

Бо вуҷӯдат натавон гуфт ки ман худ ҳастам

Доимои одати ман гӯшаи нишастан будӣ

То ту бархестае аз талабати нншстм

Ту малулӣу марои тоқат танҳоӣ нест

Ту ҷафо кардӣ ва ман аҳд вафо нишкастам

Саъдё бо ту нагуфтам ки Марв дар паии дил

Нарӯм бозгар ин бор ки рафтам ҷустам