Чашм агар бо дӯсти дории гӯш бо душман макун

Тирборони қазоро ҷузи ризо ҷавшан макун

Ҳар ки наниҳода сет чун парвонаи дил бар сӯхтан

Гӯи ҳарифи оташинро тўФ пиромн макун

Ҷой парҳезаст дар кӯии шикаррезони гузашт

ё ба тарк дил бигӯ ё чашми во равзан макун

Кист ков бар мо ба бироҳӣ гувоҳӣ ме диҳад

Гӯ бибин он рӯй шҳророу айб ман макун

Дӯстон ҳаргиз нагардонанд рӯй аз меҳри дӯст

Неи мъозоллаҳи қиёси дӯст аз душман макун

То равон дорад равон дорам ҳадисаш бар забон

Сангдил гуяд ки ёди ёри симин тан макун

Мурдани андари кӯии ишқ аз зиндагонӣ хуштар аст

То намирӣ дасти меҳраши кӯтаҳ аз доман макун

Шоҳиди ойӣнаи сет ва ҳар касро ки шаклӣ хуб нест

Гӯи нигаҳ бисёр дар ойӣна равшан макун

Саъдё бо соид симин нишоед панҷа кард

Гарчи бозуи сахти дории зӯр бо оҳан макун