Ростӣ гӯям ба сарвӣ монад ин болои ту

Дар иборат менаёяд чеҳраи зебои ту

Чун ту ҳозир май шӯии ман ғоиб аз худ ме шавам

Бас ки ҳайрон мебимонадам ваҳм дар симои ту

Кошкӣ сад чашм аз ин бе хобтар будӣ маро

То назар мекардамӣ дар манзари зебои ту

эй ки дар дили ҷои дорӣ бар сар чашмам нишин

Кандар он байғӯлаи тарсам танг бошад ҷои ту

Гар маломат мекунандам вар қиёмат ме шавад

Банда сар хоҳад ниҳоди он гуҳи зи сари савдои ту

Дар азали рафтаи сети моро бо ту пайвандӣ ки ҳаст

АФтқори мо на имрӯзасту истиғнои ту

Гар бихонӣ подшоҳии вар бароне банда ем

Рои мо судӣ надорад то набошад рои ту

Мо қалам дар сар кашидем ихтиёри хеш ро

Нафаси мо қурбон туасту рахти мо яғмои ту

Мо саропои туро эй срўтн чун ҷони хеш

Дӯст медорем вагар сар меравад дар пои ту

Венаи қабои санъати саъдӣ ки дар вай ҳшў нест

Ҳад зебоӣ надорад хосса бар болои ту