Хуррами он рӯз ки чун гул ба чамани бозоиӣ

ё ба бустон ба дар ҳуҷраи ман бозоиӣ

Гулбуни айши ман он рӯз шукуфтан гирад

Ки ту чун сарви хиромон ба чамани бозоиӣ

Шамъи ман рӯз наомад ки шабами бФрўзӣ

Ҷони ман вақт наомад ки ба тани бозоиӣ

Об талхаст мудомам чу суроҳе дар ҳалқ

То ту як рӯз чу соғар ба даҳани бозоиӣ

Кӣ ба дидори ман эй мҳргсл бархезӣ

Кӣ ба гуфтори ман эй ъҳдшкни бозоиӣ

Мурғи сайри омадае аз қафаси суҳбат ва ман

Доми зории бунаами бӯ ки ба ман бозоиӣ

Ман худ он бахт надорам ки ба ту пайвандам

На ту он лутфи надорӣ ки ба ман бозоиӣ

Саъдии он дев набошад ки ба афсун баравад

Ҳеҷат уфтад ки чу мардум ба сухани бозоиӣ