Чаҳ рӯйаст он ки дидораши бабрад аз ман шикебе

Гувоҳӣ медиҳад сӯрат бар ахлоқаш ба зебоӣ

Нгорино ба ҳар тундӣ ки май хоҳии ҷавобами даҳ

Агар талх иттифоқ уфтад ба ширинии биндоиӣ

Дигар чун ношкибоиии бубинам содиқаш хонам

Ки ман дар нафаси хеш аз ту наме байнами шикебе

Аз ин пас айб шайдоён нахоҳам карду мискинон

Ки донишманд аз ин сӯрат бар оради сар ба шайдое

Чунонам дар дилии ҳозир ки ҷон дар ҷисму хӯн дар раг

Фаромӯшам нае вақте ки дигари вақти ёди ое

Шабии хуш ҳар ки мехоҳад ки бо ҷонон ба рӯзи орад

Басии шаб рӯз гирданд ба торикӣу танҳоӣ

Биор эй лаъибат соқӣ бигӯ эй кӯдаки мутриб

Ки сӯфӣ дар самоъ омад дутоӣ кард яктое

Сухани пайдо буд саъдӣ ки ҳадаш то куҷо бошад

Забони даракаш ки манзурат надорад ҳади зебоӣ